του Παλιούρα Παναγιώτη, ορειβάτη – πεζοπόρου.
Στα νερά της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών, στα σύνορα Ευρυτανίας και Αιτωλοακαρνανίας, κοιμάται εδώ και δεκαετίες ένα χωριό.
Ένα χωριό που κάποτε έσφυζε από ζωή, από φωνές παιδιών, από τα κουδούνια των κοπαδιών και το θρόισμα των πλατανιών του Αχελώου. Το χωριό αυτό λεγόταν Σιβίστα.
Σήμερα, όταν η στάθμη της λίμνης χαμηλώνει, αποκαλύπτονται σιωπηλά τα ερείπιά της — πέτρες που κάποτε στήριζαν σπιτικά, εκκλησίες και όνειρα ανθρώπων. Ένα μαρτυρικό απομεινάρι ενός τόπου που θυσιάστηκε στο βωμό της προόδου.
🏞️ Οι ρίζες του ονόματος
Το όνομα Σιβίστα αποτελεί σλαβικό τοπωνύμιο. Την εποχή που οι Κουτσόβλαχοι αφομοιώθηκαν με τους ντόπιους κατοίκους, γύρω στον 10ο μ.Χ. αιώνα, το χωριό ήταν γνωστό ως Σέβιστα.
Με τα χρόνια, το όνομα παραφράστηκε σε Σύβιστα και, αργότερα, γύρω στο 1940, πήρε τη μορφή Σιβίστα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.
Κάποιοι ερευνητές αποδίδουν την ετυμολογία του ονόματος στη λατινική λέξη vista, που σημαίνει θέα ή προοπτική — κι αυτό δεν θα μπορούσε να είναι τυχαίο. Από τη Σιβίστα η θέα προς τα βουνά και τις χαράδρες του Αχελώου είναι αληθινά μαγευτική.
⚙️ Το 1960 – Ένα έτος ορόσημο
Το 1960 σημάδεψε τη μοίρα της Σιβίστας. Ήταν η χρονιά που ξεκίνησε η κατασκευή του φράγματος των Κρεμαστών, ενός από τα μεγαλύτερα έργα της χώρας. Τα νερά του Αχελώου, πηγή ζωής για αιώνες, άρχισαν να ανεβαίνουν σιγά-σιγά, σκεπάζοντας χωράφια, σπίτια, σχολεία, εκκλησίες.
Η ΔΕΗ αποζημίωσε τους κατοίκους, μα καμία αποζημίωση δεν μπορούσε να καλύψει το κενό της χαμένης πατρίδας. Οι περισσότεροι εγκατέλειψαν τον τόπο τους με πόνο ψυχής, αναζητώντας μια νέα αρχή στον γειτονικό νομό Αιτωλοακαρνανίας ή ακόμη πιο μακριά. Άλλοι λίγοι, όμως, δεν έφυγαν ποτέ.
Ανέβηκαν μερικές εκατοντάδες μέτρα ψηλότερα, στον οικισμό Πρατοβούνι — τη σημερινή Σιβίστα — και συνέχισαν εκεί τη ζωή τους, κρατώντας αναμμένο το καντήλι της μνήμης.
💧 Η λίμνη που κατάπιε την ιστορία
Το φράγμα ολοκληρώθηκε το 1965 από δύο αμερικανικές εταιρείες. Με την πλήρωση της λίμνης, ένα ολόκληρο κεφάλαιο της τοπικής ιστορίας βυθίστηκε κάτω από τα νερά. Κι όμως, κάθε φορά που η στάθμη πέφτει και αποκαλύπτονται τα θεμέλια της παλιάς Σιβίστας, μοιάζει σαν ο τόπος να ψιθυρίζει ξανά:
«Εδώ υπήρξαμε. Εδώ ζήσαμε.»
📜 Σήμερα, η λίμνη των Κρεμαστών αποτελεί στολίδι της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας — μια ήρεμη δύναμη που συνδυάζει τη φύση, την τεχνολογία και τη μνήμη. Και η Σιβίστα, αν και πνιγμένη, παραμένει ζωντανή μέσα στις καρδιές όσων θυμούνται, εκεί όπου η νοσταλγία συναντά την περηφάνια.
