Την τεχνική της αυτοδιάσωσης, για να είναι σημαντικά αποδοτική, αρχικά πρέπει να την έχουμε εξασκήσει συνεχόμενα τουλάχιστον 5-6 φορές, και, να κάνουμε "συντήρηση" της εξάσκησης τουλάχιστον κάθε χρόνο, έως κάθε δύο χρόνια το πολύ.
Κάνουμε ένα πλήρη κύκλο εξάσκησης, για κάθε διαφορετικό είδος
εξοπλισμού που μας ενδιαφέρει. Με πιολέ, με μπατόν, με μπατόν και σκι,
με μπατόν ή πιολέ και κραμπόν, με μπατόν και ρακέτες, με φορτίο ή χωρίς.
[ Α ]
Δεν εξασκούμαστε μόνοι.
Είναι καλό, στις τεχνικές του βουνού, να φοράμε πάντα κράνος.
Θυμηθείτε, τα κραμπόν δεν συμμετέχουν σε καμμία φάση οποιασδήποτε διαδικασίας, μέχρι να είμαστε και πάλι ασφαλείς ή με ελάχιστη κίνηση ολίσθησης. Αν φοράμε κραμπόν, στα πρώτα στάδια της εξάσκησης τα αφαιρούμε εντελώς.
Στα "παιχνίδια" στο χιόνι τα ρούχα μας βρέχονται πολύ γρήγορα, περισσότερο τα γάντια και τα οπίσθια στο παντελόνι. Για αυτό φοράμε αδιάβροχα γάντια, και αν το παντελόνι (ή η σαλοπέτ) δεν είναι επαρκώς αδιάβροχα, μπορούμε να φοράμε πάνω από το παντελόνι ένα αδιάβροχο σορτσάκι, που επιπλέον, θα δέχεται και τις όποιες φθορές από τα συρσίματα.
Στην αρχή αφαιρούμε το σακίδιο ή άλλο φορτίο και ξαπλώνουμε σε επίπεδο, χωρίς κλίση εντελώς, παγωμένο ή συμπιεσμένο χιόνι.
Έτσι ξαπλωμένοι, εκτελούμε την τεχνική στατικά. Ξεκινώντας από διάφορες στάσεις ξαπλωμένοι στο έδαφος και υποτιθέμενες (με τη φαντασία) κατευθύνσεις ολίσθησης σε σχέση με το κεφάλι μας.
Σε εντελώς οριζόντιο έδαφος θα μας φανούν λίγο δύσκολα όλα αυτά, αλλά στο κεκλιμένο στα επόμενα στάδια εξάσκησης θα είναι πολύ πιο εύκολες οι απαιτούμενες κινήσεις του σώματος και οι χειρισμοί.
Είναι καλό, στις τεχνικές του βουνού, να φοράμε πάντα κράνος.
Θυμηθείτε, τα κραμπόν δεν συμμετέχουν σε καμμία φάση οποιασδήποτε διαδικασίας, μέχρι να είμαστε και πάλι ασφαλείς ή με ελάχιστη κίνηση ολίσθησης. Αν φοράμε κραμπόν, στα πρώτα στάδια της εξάσκησης τα αφαιρούμε εντελώς.
Στα "παιχνίδια" στο χιόνι τα ρούχα μας βρέχονται πολύ γρήγορα, περισσότερο τα γάντια και τα οπίσθια στο παντελόνι. Για αυτό φοράμε αδιάβροχα γάντια, και αν το παντελόνι (ή η σαλοπέτ) δεν είναι επαρκώς αδιάβροχα, μπορούμε να φοράμε πάνω από το παντελόνι ένα αδιάβροχο σορτσάκι, που επιπλέον, θα δέχεται και τις όποιες φθορές από τα συρσίματα.
Στην αρχή αφαιρούμε το σακίδιο ή άλλο φορτίο και ξαπλώνουμε σε επίπεδο, χωρίς κλίση εντελώς, παγωμένο ή συμπιεσμένο χιόνι.
Έτσι ξαπλωμένοι, εκτελούμε την τεχνική στατικά. Ξεκινώντας από διάφορες στάσεις ξαπλωμένοι στο έδαφος και υποτιθέμενες (με τη φαντασία) κατευθύνσεις ολίσθησης σε σχέση με το κεφάλι μας.
Σε εντελώς οριζόντιο έδαφος θα μας φανούν λίγο δύσκολα όλα αυτά, αλλά στο κεκλιμένο στα επόμενα στάδια εξάσκησης θα είναι πολύ πιο εύκολες οι απαιτούμενες κινήσεις του σώματος και οι χειρισμοί.
[ B ]
Στη συνέχεια, επιλέγουμε αρχικά μια ήπια κλίση σε σχετικά συμπιεσμένο χιόνι, πάντως όχι φρέσκο και πολύ αφράτο, που να καταλήγει σε κάποιο αντιπρανές φυσικής επιβράδυνσης μετά από 20μ-30μ τσουλήθρας, χωρίς πέτρες, ή διάφορα εμπόδια, ή ρωγμές και ανοίγματα στην επιφάνεια.
Η επιφάνεια ολίσθησης, επίσης, δεν πρέπει να έχει μεγάλα εξογκώματα, μικρά λοφάκια, ή λάκκους.
Πριν ξεκινήσουμε, αρχικά περπατάμε προς τα πάνω όλο το μήκος της επιλεγμένης "πίστας" στην οποία θα εξασκηθούμε.
Πάντα η αρχική μας στάση εκκίνησης, πριν την εκπαιδευτική μας πτώση, είναι η στάση ετοιμότητας για αυτασφάλιση.
Για το "ανεξέλεγκτο" και ρεαλιστικό ξεκίνημα της εκπαιδευτικής μας τσουλήθρας-ατυχήματος, από όρθια στάση λυγίζουμε αρκετά τα γόνατα μας και πέφτουμε με την πλάτη προς την κατηφόρα, δηλαδή χαμηλότερα από τα παπούτσια μας.
Η επιφάνεια ολίσθησης, επίσης, δεν πρέπει να έχει μεγάλα εξογκώματα, μικρά λοφάκια, ή λάκκους.
Πριν ξεκινήσουμε, αρχικά περπατάμε προς τα πάνω όλο το μήκος της επιλεγμένης "πίστας" στην οποία θα εξασκηθούμε.
Πάντα η αρχική μας στάση εκκίνησης, πριν την εκπαιδευτική μας πτώση, είναι η στάση ετοιμότητας για αυτασφάλιση.
Για το "ανεξέλεγκτο" και ρεαλιστικό ξεκίνημα της εκπαιδευτικής μας τσουλήθρας-ατυχήματος, από όρθια στάση λυγίζουμε αρκετά τα γόνατα μας και πέφτουμε με την πλάτη προς την κατηφόρα, δηλαδή χαμηλότερα από τα παπούτσια μας.
[ Γ ]
Στη φάση αυτή, για τον ρεαλισμό των συνθηκών, κρίνουμε αν στην εξάσκηση μπορούμε να φοράμε και κραμπόν - υπενθύμιση, τα κραμπόν δεν συμμετέχουν σε οποιαδήποτε φάση.
Όσο εξασκούμαστε, προοδευτικά αυξάνουμε και την κλίση του επιλεγόμενου εδάφους, πάντα με την εξασφάλιση οτι η εκπαιδευτική διαδρομή "τσουλήθρας" γίνεται σε ελεγμένη επιφάνεια και καταλήγει σε ελεγμένο σημείο φυσικής επιβράδυνσης.
Σταδιακά, εξασκούμε την τεχνική και σε πεδία με πάγο ή πολύ παγωμένο χιόνι. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται προσοχή στα ρούχα που φοράμε, να μην είναι πολύ φαρδιά, ή πολύ ολισθηρά, ή κοντά. Στον πάγο ή στο κρυσταλλωμένο χιόνι φοράμε πάντα γάντια και μακριά ρούχα. Πχ στα ανοιξιάτικα χιόνια, κακώς, κάποιοι συνηθίζουν τα κοντά ρούχα και τη μη χρήση γαντιών. Υπόψη και ότι αναφέραμε στη φάση [Α].
Συνηθίζουμε τον εαυτό μας, πάντα και παντού όταν βρισκόμαστε σε συνθήκες που αφορούν αυτές οι τεχνικές, να έχει στάση ετοιμότητας για αυτασφάλιση (βλ. προηγούμενο κεφάλαιο "Να θυμάστε"), και, να τηρεί την τεχνική βάδισης.
Είτε επιχειρήσουμε αρχικά την εκτέλεση αυτασφάλισης, είτε περάσουμε κατευθείαν σε εκτέλεση αυτοδιάσωσης, η από πριν στάση ετοιμότητας
για αυτασφάλιση είναι ο "επαγγελματικός" και ορθός τρόπος του ατομικού
μας στησίματος, σε στάση ή βαδίζοντας, σε αυτές τις συνθήκες. Σταδιακά, εξασκούμε την τεχνική και σε πεδία με πάγο ή πολύ παγωμένο χιόνι. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται προσοχή στα ρούχα που φοράμε, να μην είναι πολύ φαρδιά, ή πολύ ολισθηρά, ή κοντά. Στον πάγο ή στο κρυσταλλωμένο χιόνι φοράμε πάντα γάντια και μακριά ρούχα. Πχ στα ανοιξιάτικα χιόνια, κακώς, κάποιοι συνηθίζουν τα κοντά ρούχα και τη μη χρήση γαντιών. Υπόψη και ότι αναφέραμε στη φάση [Α].
[ Δ ]
Προσοχή, η αυτοδιάσωση είναι χειρισμός ανάγκης. Μπορεί να μην έχει επιτυχή εφαρμογή ή κατάληξη, ανάλογα τις συνθήκες, τον καιρό, το έδαφος.
Προσοχή, αυτό το άρθρο είναι μια μνημονική αναφορά. Στις τεχνικές του βουνού, θερινού ή χειμερινού, χρειάζεται εκπαίδευση με επίβλεψη, πλήρης κύκλος εξάσκησης, και εμπειρία που αποκτήθηκε σταδιακά μέσα σε ομάδες άλλων εμπειρότερων.
