Στις ελβετικές Άλπεις, υπήρχε κάποτε μια γάτα που την έλεγαν Tomba.
Δεν ήταν μια συνηθισμένη γάτα συνόδευε ορειβάτες στα μονοπάτια, τους υποδεχόταν με ένα νιαούρισμα, μύριζε τα σακίδιά τους, κι ύστερα ξεκινούσε μαζί τους για την κορυφή.
Ο Tomba περπατούσε με σιγουριά πάνω στον πάγο, απέφευγε τη βοήθεια και διάλεγε μόνος του τα δύσκολα περάσματα. Όταν η διαδρομή τελείωνε, γύριζε πάλι πίσω στο χωριό, σαν να ήξερε ότι το καθήκον του είχε ολοκληρωθεί.
Όταν πέθανε το 1993, οι κάτοικοι πίστεψαν πως δεν ήταν απλώς μια γάτα, αλλά η ψυχή ενός παλιού οδηγού βουνού που είχε επιστρέψει για να ξαναπερπατήσει τις αγαπημένες του κορφές.
Κι έτσι, ο Tomba έμεινε στη μνήμη όλων — ως η γάτα που αγάπησαν τα βουνά. 🐾
