Οι κάτοικοι της Βάλια Κάλντα, της «ζεστής κοιλάδας» της Πίνδου, εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους για την έγκαιρη παρέμβαση που έσωσε την περιοχή από τις φλόγες.
Για μια ακόμη φορά κινδύνευσαν να γίνουν όλα στάχτη, όταν κεραυνοί και δυνατός αέρας άναψαν φωτιές μέσα στο δάσος.
Δυστυχώς, για τη Βάλια Κάλντα αυτό δεν αποτελεί σπάνιο φαινόμενο. Σχεδόν κάθε χρόνο, ο μοναδικός αυτός βιότοπος βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της καταστροφής.
Το ερώτημα είναι αν θα συνεχίσουμε να ελπίζουμε ότι θα διασώζεται την τελευταία στιγμή ή αν ήρθε η ώρα να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα πρόληψης και προστασίας.
Οι ειδικοί σίγουρα έχουν προτάσεις – αυτό που χρειάζεται είναι βούληση και εφαρμογή.
Ένας θησαυρός της φύσης που δεν πρέπει να χαθεί
Η Βάλια Κάλντα, ένας από τους σημαντικότερους και πλουσιότερους βιότοπους της Ευρώπης, δεν είναι «ένα ακόμη δάσος». Είναι ο Εθνικός Δρυμός της Πίνδου, που απλώνεται σε περίπου 70.000 στρέμματα ανόθευτης φύσης.
Ο πυρήνας του δρυμού ξεκινά από τα 1.200 μέτρα υψόμετρο και φτάνει έως τα 1.700 μέτρα, με το Αρκουδόρεμα να αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό του σημείο.
Εκεί, πυκνά δάση οξιάς, μαύρης πεύκης και σπάνιων πλέον ρόμπολων δημιουργούν ένα μοναδικό φυσικό τοπίο, πλαισιωμένο από γκρεμούς, κοιλάδες και ορμητικούς χειμάρρους.
Η βιοποικιλότητα της Βάλια Κάλντα είναι ανεκτίμητη:
Καταφύγιο για δεκάδες σπάνια είδη χλωρίδας.
Πλούσια άγρια πανίδα, με πιο εμβληματική την καφέ αρκούδα, που επιβιώνει ακόμα στα βουνά της Πίνδου.
Ένα από τα τελευταία οικοσυστήματα της Ευρώπης που παραμένει τόσο αλώβητο.
Κάλεσμα για δράση
Η πρόσφατη διάσωση δεν πρέπει να μας καθησυχάζει· η μεγαλύτερη μάχη είναι να προστατευθεί συνολικά η Βάλια Κάλντα. Όπως σημειώνει ο οικοξεναγός και άγρυπνος φύλακας της περιοχής, Απόστολος Διανέλλος, ο παράδεισος αυτός είναι ζωντανός όσο τον φροντίζουμε.
Η φύση έχει τη δύναμη να αναγεννάται, αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της τις απειλές. Απαιτείται σχεδιασμός, πρόληψη και προστασία, ώστε η Βάλια Κάλντα να συνεχίσει να αποτελεί το πολύτιμο καταφύγιο που όλοι αγαπάμε.
