Το φαράγγι Κατσικαντάρα, καλά κρυμμένο στα σπλάχνα του Μεραμπέλλου, είναι ένας μικρός παράδεισος για τους λάτρεις της φύσης και της πεζοπορίας. Βρίσκεται κοντά στο Καλό Χωριό και είναι ιδανικός προορισμός για μια σύντομη αλλά πλούσια σε εμπειρίες εξόρμηση, όλες τις εποχές του χρόνου.
Φανταστείτε να ξεκινάτε την πεζοπορία σας αργά το απόγευμα, στις 5:30, με ήλιο που ήδη χάνεται πίσω από τα βουνά, και να περπατάτε για σχεδόν τρεις ώρες χωρίς να σας ακουμπήσει το φως του. Οι δύο από αυτές τις ώρες κυλούν μέσα στο φαράγγι, κάτω από δέντρα και δίπλα σε μικρές ροές νερού, ενώ η επιστροφή γίνεται από ήπιο χωματόδρομο.
Η ομορφιά του φαραγγιού δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Η οργιώδης βλάστηση σκεπάζει τα πάντα και θυμίζει το πολυδιαφημισμένο φαράγγι του Ρίχτη. Το στοιχείο του νερού παραμένει ζωντανό ακόμα και μέσα στον Ιούλιο: λιμνούλες, μικρές ροές, και δροσερές κοιλότητες γεμάτες δάση και ήχους της φύσης.
Στη μεγαλύτερη λιμνούλα, στη βάση ενός θεόρατου βράχου, συναντήσαμε μέχρι και ένα... χέλι που κολυμπούσε γαλήνια στα νερά της.
Ένα από τα πιο ξεχωριστά σημεία της διαδρομής ήταν το παλιό καλντερίμι που ένωνε την Πρίνα με το Καλό Χωριό. Πρόκειται για ένα από τα ομορφότερα καλντερίμια της περιοχής, αναδειγμένο και καθαρισμένο από τη ΔΑΕΑΝ. Περνά μέσα από εντυπωσιακούς βράχους και πευκοδάσος, με εκπληκτική θέα στον κόλπο του Μεραμπέλλου και τη νησίδα Ψείρα.
Η πεζοπορία ολοκληρώθηκε με την ήπια ανάβαση από τον χωματόδρομο επιστροφής προς το Καλό Χωριό. Ήταν ένα μαγικό απόγευμα, γεμάτο ήχους φύσης, μυρωδιές πεύκου και στιγμές που μοιράστηκαν οι επτά πεζοπόροι της παρέας – μια εμπειρία που δεν περιγράφεται, αλλά αξίζει να ζήσει κανείς.
Το φαράγγι Κατσικαντάρα δεν είναι μόνο πεζοπορία. Είναι επαφή με μια άγνωστη πλευρά της Κρήτης, γεμάτη ζωή, δροσιά και αυθεντικότητα.
