ΤΕΤΑΡΤΗ 30 Απριλίου 2025
Μετά
την πρώτη ανολοκλήρωτη διάσχιση του Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Μεγάλων
Αποστάσεων GR Ε6 στο τμήμα της Δράμας το 2021, η φετινή διάσχιση είχε
καλύτερες προοπτικές επιτυχίας. Τότε ήταν καταχείμωνο, παραμονές
Πρωτοχρονιάς με άσχημες καιρικές συνθήκες. Κρύο, χιόνι, βροχή και λάσπη.
Τώρα ήταν Άνοιξη με ιδανικές καιρικές συνθήκες. Μας ανησύχησε βέβαια το
ανοιξιάτικο χιόνι του Απρίλη, αλλά με δύο παρεμβάσεις που κάναμε με τον
Σπύρο Ξανθόπουλο, στο κομμάτι Λιβαδερό – Βώλακας στη βόρεια πλευρά του
Φαλακρού, καθησυχάσαμε.
Η περιοχή της Δράμας στη μεγαλύτερη
έκτασή της είναι ορεινή με τεράστια δασοκάλυψη. Επίσης έχει σπουδαία και
μοναδική χλωρίδα και πανίδα. Έχει επίσης ποτάμια, υδροηλεκτρικά
φράγματα, λίμνες, την ψηλότερη κορυφή στην Ανατολική Μακεδονία – Θράκη
με χιονοδρομικό κέντρο. Ιστορικά μνημεία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου,
παμπάλαια πετρόκτιστα μονοπάτια, Βυζαντινές εκκλησίες, σπήλαια, δασικά
οικοσυστήματα και εργοτάξια. Από την ορεινή Δράμα διέρχεται και το
Ευρωπαϊκό Μονοπάτι GR Ε6. Χρόνια παρατημένο και αφημένο στην τύχη του.
Με
τις ενέργειές μας είτε ως ενεργοί πολίτες είτε μέσω του Συλλόγου
Δρομέων Υγείας, πιέζοντας την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση αλλά
και άλλους φορείς και Συλλόγους, θελήσαμε από το 2011 να αναδείξουμε τη
σημασία του ώστε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο τουριστικής
ανάπτυξης, συνδέοντάς το με τα τοπικά μονοπάτια για περιπατητικές και
ποδηλατικές διαδρομές. Η πρώτη θετική ανταπόκριση ήταν από την
Αντιπεριφέρεια Δράμας με την εξασφάλιση σημαντικού ποσού για τη
σηματοδότηση του Ε6, η δεύτερη θετική ανταπόκριση με τη διάθεση
προσωπικού για την καταγραφή και χαρτογραφική αποτύπωσή του. Στη
συνέχεια υπήρξε εμπλοκή με γραφειοκρατικά θέματα τα οποία χρονίζουν!!!
Φέτος
θελήσαμε να αναδείξουμε την ορειβατική εκδοχή του Ε6 αφήνοντας σε
κάποια τμήματα την καθαρή πεζοπορική διαδρομή, γιατί υπάρχει κι αυτή.
Με
σκοπό λοιπόν την ανάδειξη, την τουριστική προβολή, την καταγραφή και
αποτύπωση της ορειβατικής εκδοχής του GR E6 ξεκινήσαμε αυτή την
προσπάθεια μέσω του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Δράμας (Σ.Δ.Υ.Δ) σε
συνεργασία με την Αναπτυξιακή Εταιρεία Δράμας. Αρωγοί στο εγχείρημα οι
Δήμοι Παρανεστίου και Κ. Νευροκοπίου οι οποίοι ανταποκρίθηκαν άμεσα στο
αίτημά μας.
Επιλέξαμε η
εκκίνηση να γίνει στην γιορτή της άνοιξης, την 1η Μάη, από τον
καταρράκτη του Τραχωνίου ή Λειβαδίτη με κατεύθυνση από Ανατολή προς
Δύση. Στη γνωστοποίηση της δράσης αυτής οι πρώτοι που πέταξαν τη σκούφια
τους και ανταποκρίθηκαν άμεσα ήταν οι γνωστοί από το 2011, Γιώργος
Καλεβέας, Γιώργος Πανταζής και Θανάσης Μίχας. Στη συνέχεια οι Δραμινοί
Νεόφυτος Παπαδόπουλος και Χρήστος Τσέρνιος. Ακολούθησαν οι Σερραίοι
Φιλιππίδης Γιάννης, Τσινάβος Παναγιώτης, Μπαρμπούτης Δημήτρης, Καρύδας
Γιάννης. Η ομάδα συμπληρώθηκε από τους Θεσσαλούς Ευρυπίδη Καρακώστα και
Θανάση Καλαμάτα. Οι δύο τελευταίοι είχαν προγραμματισμένη διάσχιση τον
επόμενο μήνα στην Κορσική.
Η συγκροτημένη ομάδα των δώδεκα
πεζοπόρων της διάσχισης υποστηρίχτηκε από τρεις εθελοντές του Σ.Δ.Υ.Δ
τον Στέλιο Μελισσινό, Σπύρο Ξανθόπουλο και Θανάση Πεταλά.
Η
συνάντηση πραγματοποιήθηκε στις 30 Απριλίου 2025 στο χώρο στάθμευσης
του Διοικητηρίου Δράμας στις 17:00. Έγιναν οι πρώτες συστάσεις γνωριμίας
αφού οι περισσότεροι δεν γνωριζόμασταν μεταξύ μας. Φορτώθηκαν τα
προσωπικά sac voyage και οι προμήθειες στο αγροτικό αμάξι του Θόδωρου
Τογανίδη. Οι υπόλοιποι στα αυτοκίνητα της Χαρούλας Χατζηιωάννου, του
Νίκου Μπουρλίβα και του Στέλιου Μελισσινού και ξεκινήσαμε για το
Παρανέστι. Οι Γιώργος Πανταζής και Γιώργος Καλεβέας θα έρχονταν αργότερα
στο Παρανέστι με τη Γεωργία Βλαχοδήμου, αφού ο ένας ξεκίνησε από την
Καλαμάτα και ο άλλος από την Αθήνα.
Εγκατασταθήκαμε στις
υπέροχες εγκαταστάσεις του οικισμού φιλοξενίας Μεσοχωρίου στο Παρανέστι.
Ο Δήμος Παρανεστίου μας διέθεσε τέσσερα άνετα οικήματα και μετά την
τακτοποίησή μας σε αυτά συγκεντρωθήκαμε στο εστιατόριο του οικισμού για
το δείπνο, όπου έγινε και η γνωριμία των μελών της ομάδας και ακολούθησε
η ενημέρωση της διάσχισης από τον Μιχάλη Παπαδόπουλο. Δόθηκαν σε όλους
αναμνηστικά γιλέκα με τα διακριτικά GR E6, χορηγία του θεματικού
Αντιπεριφερειάρχη Αργύρη Πατακάκη και άλλα αναμνηστικά του ΣΔΥΔ. Οι
υποστηριχτές Σπύρος Ξανθόπουλος και Θανάσης Πεταλάς έκαναν τα πάντα για
να μας εξυπηρετήσουν. Αργότερα κατέφθασαν και οι αργοπορημένοι Πανταζής
και Καλεβέας. Μετά το δείπνο η ομάδα υποστήριξης ετοίμασε τα σάντουιτς
της επόμενης μέρας.
ΗΜΕΡΑ 1η 1/5/2025
Εγερτήριο
στις 06:00 π.μ. με πλούσιο πρωινό που ετοιμάστηκε από την ομάδα
υποστήριξης. Στις 07:00 πμ ήρθε το λεωφορείο του Δήμου Παρανεστίου με
τον εθελοντή οδηγό Κώστα Αγιαγκαζόγλου, που αν και ήταν Πρωτομαγιά
δέχτηκε να μας μεταφέρει στο χώρο εκκίνησης μετά το χωριό Λειβαδίτη.
Μετά από μια ώρα οδήγησης φτάσαμε στο χώρο εκκίνησης. Η πρωινή δροσιά
και ο βοριάς που φυσούσε με δύναμη μας αφύπνησαν. Αναμνηστικές
φωτογραφίες και η ομάδα γεμάτη ενθουσιασμό κατεβαίνει την κατηφόρα προς
τον καταρράκτη του Τραχωνίου ή Λειβαδίτη περνώντας μέσα από πανέμορφο
δάσος οξιάς, που τα νέα φυλλώματα δίνουν ένα εντυπωσιακό πράσινο χρώμα.
Φτάνουμε στον επιβλητικό καταρράκτη που οι πρόσφατες βροχές τον γέμισαν με μεγάλες ποσότητες νερού. Φωτογραφίες με φόντο τον καταρράκτη και επιστροφή, έχοντας ανηφόρα, πίσω προς το κιόσκι απ’ όπου κατεβήκαμε προηγουμένως. Κατηφορίζουμε για λίγο περνώντας το ξύλινο γεφυράκι και ανηφορίζουμε προς το επόμενο κιόσκι του Καπετάν Θεολόγου. Πρώτη στάση για μερικές αναπνοές και κατεβαίνουμε την μεγάλη κατηφόρα μέχρι το ετοιμόρροπο πέτρινο μονότοξο γεφύρι του Τραχωνίου (Μπαλαμπάν παλιά ονομασία).
Το μονοπάτι φιδιγυρίζει μέσα σε πλούσιο δάσος οξιάς. Ακόμη μια σύντομη στάση για να ξεδιψάσουμε και για μερικές φωτογραφίες στο γεφύρι. Ακολουθούμε το μονοπάτι με γενικά κατηφορική κλίση, περνώντας δίπλα από εντυπωσιακές αναβαθμίδες, απομεινάρια μιας άλλης εποχής. Συναντάμε τον χωματόδρομο που έρχεται από τα Διπόταμα προς Αμισηνό και ξανά κατηφορίζουμε προς τον καταρράχτη της Αγίας Βαρβάρας. Εντυπωσιακή θέα από ψηλά από τον καταρράχτη και τη λιμνούλα χαμηλότερα. Συναντάμε πολύ κόσμο που βρίσκεται εκεί λόγω Πρωτομαγιάς. Κάνει ζέστη και αρκετοί κολυμπούν. Μικρή στάση για φωτογραφίες και περνάμε το ξύλινο πρόχειρο γεφύρι του Αρκουδορέματος για να ξεδιψάσουμε στο μικρό αναψυκτήριο που βρίσκεται λίγο παραπέρα. Στη συνέχεια βγαίνουμε στο ασφάλτινο δημόσιο δρόμο που τον ακολουθούμε μέχρι την τσιμεντένια κοίτη του Αρκουδορέματος. Είναι μεσημέρι και κάνει ζέστη. Το ποτάμι έχει αρκετή ροή και πρέπει να το περάσουμε με τα πόδια. Βγάζουμε τα παπούτσια μας και ένας-ένας διασχίζουμε με προσοχή το ποτάμι, βαδίζοντας αργά, γιατί μια απροσεξία σημαίνει βέβαιη πτώση. Το νερό είναι παγωμένο και βάλσαμο για τα κουρασμένα πόδια. Περνώντας το Αρκουδόρεμα ακολουθούμε για αρκετή ώρα ανηφορικό χωματόδρομο μέχρι το έρημο χωριό Βουνοπλαγιά. Το σκιερό μονοπάτι που ακολουθούμε μας ανακουφίζει από τον μεσημεριανό ήλιο. Στην έξοδο του μονοπατιού στη πεζογέφυρα του Αρκουδορέματος κοντά στο παλιό στρατιωτικό φυλάκιο μάς περιμένει η ομάδα υποστήριξης για να μας ανεφοδιάσει με νερό, σάντουιτς και φρούτα. Στο ύψος του εγκαταλειμμένου εργοταξίου της Porcel στρίβουμε αριστερά και παίρνουμε τον δημόσιο ανηφορικό δρόμο προς τον χωριό Άνω Θόλος. Στο έμπα του χωριού συναντάμε κάποιους από τους πρώην κατοίκους του χωριού που γιορτάζουν την Πρωτομαγιά, στο χώρο του δημοτικού σχολείου και της εκκλησίας.
Χαιρετιόμαστε, ανταλλάσουμε φιλοφρονήσεις και συνεχίζουμε την πορεία μας λίγο ψηλότερα στην έξοδο του χωριού με το επιβλητικό πέτρινο διώροφο σπίτι, που σήμερα φιλοξενεί άλογα και μουλάρια. Στη συνέχεια κατηφορίζουμε προς το Παρανέστι ακολουθώντας τον χωματόδρομο. Φτάνοντας στο Παρανέστι σταματάμε για έναν καφέ απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Ένας φίλος από τα παλιά βλέποντάς μας έρχεται να μας υποδεχτεί και να μας κεράσει τον καφέ. Μετά την ολιγόλεπτη στάση περνάμε πάνω από τη γέφυρα του Νέστου, το Μεσοχώρι και φτάνουμε στον οικισμό του Μεσοχωρίου. Ακολουθεί δείπνο και η κούραση της μέρας μας στέλνει νωρίς για ύπνο.Συνολική απόσταση από χώρο εκκίνησης (κιόσκι Λειβαδίτη–Οικισμός Μεσοχωρίου) 41.420 μ και D+ 1220 m Ώρες 11.
