Αποποίηση Ευθύνης
Το άρθρο αυτό δεν πρέπει να θεωρείται συμβουλή ή οδηγία. Στα θέματα που αναφέρονται στο άρθρο, η εκτέλεση οποιασδήποτε ατομικής ή ομαδικής ενέργειας αναγνώρισης, εκτίμησης, ασφάλισης, διαχείρισης έκτακτης ανάγκης, ενέχει θανατηφόρο κίνδυνο και απαιτεί τη συνολική γνώση που παρέχεται από τους πιστοποιημένους φορείς. Ο συγγραφέας του άρθρου αποποιείται κάθε ευθύνη στην κατανόηση, πληρότητα και ακρίβεια του περιεχομένου, όπως επίσης κάθε ευθύνη για τραυματισμούς ή ατυχήματα στα οποία εμπλέκονται αναγνώστες ή θεατές του περιεχομένου, ή εφαρμογών εξ αυτού.
Το πιολέ χρησιμεύει και σαν μέσο αγκύρωσης ή ασφάλισης. Χρησιμεύει επίσης στην αυτασφάλιση (self-belay) ή στην αυτοδιάσωση (self-arrest) σε πτώση και ολίσθηση σε οποιαδήποτε ολισθηρή πλαγιά.
Το έδαφος
μιας ολισθηρής κλίσης μπορεί να είναι σε διάφορες συνεκτικότητες, άλλες
πιο κατάλληλες για την εφαρμογή μιας τεχνικής αυτοδιάσωσης, και άλλες
λιγότερο κατάλληλες πχ μαλακό λασπώδες χιόνι σε οριακή κλίση ή πολύ
παγωμένο σαν τσιμέντο. Όπως επίσης, ενώ το συνηθέστερο έδαφος για
εκτέλεση αυτοδιάσωσης είναι το χιόνι σε διάφορες μορφές, μπορεί και να είναι λάσπη, χαλίκια, ή ακόμη και σαθρά χώματα.
Υπό όρους και προϋποθέσεις, σε μικρότερες κλίσεις η αυτοδιάσωση μπορεί να γίνει και με το/τα μπατόν.
Ως εκτέλεση αυτασφάλισης (που θα αναπτύξουμε σε άλλη ανάρτηση) εννοείται η ατομική ενέργεια για συγκράτηση στο σημείο και ασφάλιση, στην εκκίνηση μιας πτώσης στο έδαφος.
δώ θα αναπτύξουμε τεχνικές της αυτοδιάσωσης σε ολισθηρή πλαγιά, με διάφορα είδη εξοπλισμού.
Προσοχή η αυτοδιάσωση είναι χειρισμός ανάγκης. Μπορεί να μην έχει επιτυχή εφαρμογή ή κατάληξη, ανάλογα τις συνθήκες, τον καιρό, το έδαφος.
Προσοχή αυτό το άρθρο είναι μια μνημονική αναφορά. Στις τεχνικές του βουνού, θερινού ή χειμερινού, χρειάζεται εκπαίδευση με επίβλεψη, πλήρης κύκλος εξάσκησης, και εμπειρία που αποκτήθηκε σταδιακά μέσα σε ομάδες άλλων εμπειρότερων.
Η εκτέλεση της αυτοδιάσωσης με πιολέ (self-arrest), ακολουθεί μετά από αποτυχημένη εκτέλεση αυτασφάλισης (self-belay), ή εκτελείται κατευθείαν.
Αυτός ο τρόπος ποικίλει στις λεπτομέρειες ανάλογα τι κρατάμε, πχ πιολέ πεζοπορικό, ένα πιολέ αναρρίχησης πάγου, δύο πιολέ αναρρίχησης πάγου, κλπ.
Η γενική μέθοδος (με πεζοπορικό πιολέ):
(1) με όποια στάση και αν προσγειωθήκαμε, αμέσως λυγίζουμε τα πόδια μας και τα απομακρύνουμε από το έδαφος είτε φοράμε κραμπόν είτε όχι.
Στη φάση αυτή δεν μας απασχολεί ακόμη αν ολισθαίνουμε με το κεφάλι προς τα κάτω ή με το πλευρό ή ανάσκελα ή μπρούμυτα ή σε συνδιασμό αυτών.
Με το ένα χέρι πιάνουμε την κεφαλή του πιολέ, από πάνω της, και έτσι ώστε αν φέρουμε το χέρι στο στήθος μας, η μύτη της κεφαλής να είναι προς τα εμπρός. Αν είχαμε στάση αυτασφάλισης που είναι το τεχνικά ορθότερο, έχουμε ήδη αυτό το πιάσιμο στο πιολέ.
Με το άλλο χέρι πιάνουμε το στυλιάρι πολύ κοντά στην ακίδα.
Μέχρι να τελειώσει η διαδικασία του φρένου και να είμαστε ασφαλείς, δεν αφήνουμε αυτόν τον τρόπο πιασίματος του πιολέ με τα δύο χέρια σε καμία περίπτωση.
(2) Είτε είμαστε ανάσκελα είτε μπρούμυτα είτε στο ένα πλευρό, όπως ολισθαίνουμε γυρίζουμε στο πλευρό του χεριού με το οποίο κρατάμε την κεφαλή.
Με τη μύτη της αξίνας (κεφαλής) γδέρνουμε με δύναμη το ολισθηρό έδαφος χωρίς να την μπήξουμε.
Στη φάση αυτή, αν ολισθαίνουμε με το κεφάλι προς τα κάτω, το σώμα μας θα κάνει περιστροφή φέρνοντας τα πόδια χαμηλότερα.
(3) Στρέφουμε το πρόσωπο προς την ακίδα του πιολέ.
Γυρίζουμε μπρούμυτα, τραβώντας το στήθος μας πάνω στο στυλιάρι του πιολέ, ανοίγουμε τα γόνατα μας μεταξύ τους, και σηκώνουμε την κοιλιά μας.
Αν δεν φοράμε κραμπόν, κατεβάζουμε τα παπούτσια μας στο έδαφος να συμμετέχουν στο φρενάρισμα (όμως αν φοράμε κραμπόν* συνεχίζουμε να τα κρατάμε μακριά από το έδαφος).
Συνεχίζουμε να γδέρνουμε με δύναμη την ολισθηρή επιφάνεια μέχρι να σταματήσουμε. Αν κρίνουμε την ταχύτητα επιβράδυνσης ως μη ικανοποιητική, σηκώνουμε κι άλλο την κοιλιά μας, μακριά από την επιφάνεια.
Ο μηχανικός κανόνας για τα τρία στάδια, είναι: "(1) Μαζεύω πόδια (2) Γυρίζω στο πλευρό, φρενάρω (3) Γυρίζω μπρούμυτα, φρενάρω".
Με πιολέ η "ανεπίσημη" τεχνική, ή "φρένο του τεμπέλη"
(για γλιστρίματα με προσγείωση στην πλάτη με τα πόδια χαμηλότερα, κλίση μικρότερη από 30°, χωρίς πάγο ή σημαντική επιτάχυνση, χωρίς πιθανές καταπτώσεις ή εμπόδια στην πορεία ολίσθησης)
Η εκτέλεση της αυτοδιάσωσης με πιολέ, ακολουθεί μετά από αποτυχημένη εκτέλεση αυτασφάλισης (self-belay), ή εκτελείται κατευθείαν.
(1) Γλιστράμε στην πλάτη μας, και αρχικά λυγίζουμε τα πόδια μας και τα απομακρύνουμε από το έδαφος είτε φοράμε κραμπόν είτε όχι.
(2) Με το ένα χέρι πιάνουμε την κεφαλή του πιολέ, από πάνω της, και έτσι ώστε αν φέρουμε το χέρι στο στήθος μας, η μύτη της κεφαλής να είναι προς τα εμπρός. Αν είχαμε στάση αυτασφάλισης που είναι το τεχνικά ορθότερο, έχουμε ήδη αυτό το πιάσιμο στο πιολέ.
Με το άλλο χέρι πιάνουμε το στυλιάρι κοντά στην ακίδα.
Όπως είμαστε ανάσκελα, ακουμπάμε την ακίδα στο έδαφος δίπλα στο στήθος μας, γδέρνοντας με δύναμη την ολισθηρή επιφάνεια χωρίς να μπήξουμε το πιολέ**.
(3) Γυρίζουμε στηριζόμενοι στο πλευρό με το οποίο φρενάρουμε.
Αν δεν φοράμε κραμπόν, κατεβάζουμε τα παπούτσια μας στο έδαφος και φρενάρουμε μαλακά (όμως αν φοράμε κραμπόν* συνεχίζουμε να τα κρατάμε μακριά από το έδαφος), συνεχίζοντας την επιβράδυνση χωρίς να σηκωθούμε, μέχρι να σταματήσουμε.
Ο μηχανικός κανόνας για τα τρία στάδια, είναι: "(1) Μαζεύω πόδια (2) Φρενάρω (3) Γυρίζω στο πλευρό, φρενάρω".
Προσοχή η αυτοδιάσωση είναι χειρισμός ανάγκης. Μπορεί να μην έχει επιτυχή εφαρμογή ή κατάληξη, ανάλογα τις συνθήκες, τον καιρό, το έδαφος.
 σε ολισθηρή πλαγιά){kind=link}