Η ορεινή κοινότητα της χώρας μας ξύπνησε σήμερα πιο σιωπηλή. Ένα κομμάτι της λες και έφυγε μαζί με τον Νίκο Βάρδα, έναν άνθρωπο που δεν περπάτησε απλώς στα βουνά, αλλά άφησε αποτύπωμα στις ψυχές όσων τον γνώρισαν.
Η είδηση του πρόωρου χαμού του, έπειτα από εργατικό ατύχημα, έπεσε σαν βαριά ομίχλη. Κανείς δεν μπορεί εύκολα να το πιστέψει – τόσο άδικη, τόσο απροσδόκητη απώλεια.
Ο Νίκος δεν ήταν απλώς ο συντονιστής του συλλόγου «Φύση και Περιπέτεια». Ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο: ένας άνθρωπος που ήξερε να ενώνει. Που με την απλότητα, τη ζεστασιά και τη γνήσια αγάπη του για το βουνό κατάφερνε να δημιουργεί ομάδα, οικογένεια, κοινότητα. Ήξερε ότι τα μονοπάτια δεν είναι μόνο χώμα και πέτρα· είναι ιστορίες, χαμόγελα, ανάσες που μοιράζονται άνθρωποι που γίνονται «δικοί σου» μόλις ανεβείτε μαζί μια πλαγιά.
Για εμάς ο Νίκος ήταν σημείο αναφοράς. Ήταν εκείνος που σε έκανε να νιώθεις ότι ανήκεις. Ότι το βουνό δεν είναι μοναχική υπόθεση, αλλά ένας τόπος ανοιχτός, ζωντανός, γεμάτος φως.
Η απώλειά του αγγίζει κάθε άνθρωπο που περπατάει στα ελληνικά βουνά – είτε τον γνώρισε είτε όχι. Γιατί άνθρωποι σαν τον Νίκο αποτελούν τους άγραφους φύλακες της ορεινής κουλτούρας: εκείνοι που κρατούν τη φλόγα αναμμένη, που υπενθυμίζουν τι σημαίνει σεβασμός, συντροφικότητα, αγάπη για τη φύση.
Σήμερα δεν θρηνεί μόνο η οικογένειά του και ο σύλλογος «Φύση και Περιπέτεια». Θρηνεί ολόκληρη η ορεινή Ελλάδα. Όλοι όσοι μοιράζονται τα ίδια μονοπάτια, τα ίδια ξημερώματα, τις ίδιες κορυφές.
Στέλνουμε τα πιο θερμά και ειλικρινή συλλυπητήριά μας στους δικούς του ανθρώπους και στην ομάδα που τόσο αγαπούσε.
Ο Νίκος θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας ως ένας αυθεντικός φυσιολάτρης, ένας συνοδοιπόρος των κορυφών, ένας άνθρωπος που πρόσφερε χωρίς φειδώ την καρδιά του σε ό,τι έκανε.
Καλό ταξίδι, Νίκο.
Τα μονοπάτια που λάτρεψες θα συνεχίσουν να ψιθυρίζουν το όνομά σου.
Κι εμείς, σε κάθε ανάβαση, θα κουβαλάμε ένα κομμάτι από το φως σου.
Με βαθύ σεβασμό.
