Φωτο: Γιώργος Ζαρζώνης
Καθώς μπαίνει ο Σεπτέμβρης και ο υδράργυρος διατηρεί ακόμη τις ζεστές του επιδόσεις, ξημερώματα παίρνω των ομματιών μου και φεύγω προς τον επίγειο υδάτινο παράδεισο της ανατολικής Μακεδονίας.
Ο Νέστος και η αγαπημένη του διπλανή ζώνη, η «δίπλα στη Νέστα», όπως χαρακτήριζαν οι Σλάβοι το σημερινό Παρανέστι Δράμας, με καλούν σε μια περιπέτεια γεμάτη νερό και φύση. Ο δρόμος κυματίζει ανάμεσα στα βουνά της Ροδόπης, που αναδιπλώνονται καθώς ανηφορίζω, ρίχνοντας τη θερμοκρασία σταδιακά.
Ο γαλαζοπράσινος Νέστος, πάντα μυστηριώδης, απλώνεται μπροστά μου σαν υπόσχεση αναζωογόνησης. Το νερό κινείται αργά, σαν ένα μεγάλο ζώο που αναπνέει. Βουτάω για να διώξω το φετινό καλοκαίρι· η πρώτη αίσθηση του παγωμένου νερού (+16°C) διαπερνά το σώμα σαν ρεύμα ανακούφισης. Φως και σκιά παίζουν στην επιφάνεια, ενώ τα χέρια δημιουργούν ομόκεντρους κύκλους, σαν τελετουργία ισορροπίας. Εδώ, ο πυρετώδης ρυθμός των διακοπών μοιάζει ξένος.
Παρανέστι: Μια διαδρομή και τέσσερις υδάτινοι τόποι
Η είσοδος στο Παρανέστι φανερώνει έναν οικισμό αγκαλιασμένο από τα βουνά, χτισμένο σε γήινους τόνους που αρμονούν με το πράσινο γύρω. Εδώ ο χρόνος κυλά αργά, όπως ο ποταμός, και το χωριό αποτελεί τον τελευταίο σταθμό προμηθειών πριν την είσοδο στα μαγικά δάση της περιοχής. Η σπάνια βλάστηση, τα ποτάμια που σχηματίζουν καταρράκτες και η πλούσια βιοποικιλότητα, συνθέτουν έναν τόπο που ποτέ δεν επαναλαμβάνεται.
Ο πρώτος προορισμός είναι ο καταρράκτης της Αγίας Βαρβάρας, 22 χλμ. βόρεια, μέσα σε πευκόδασος. Το Αρκουδόρεμα και το ξύλινο παρατηρητήριο του Δημήτρη με οδηγούν στο χαρακτηριστικό ξύλινο γεφυράκι. Ο καταρράκτης αποκαλύπτεται πίσω από φύλλα σαν ζωντανό πέπλο· το νερό πέφτει με ορμή σε μια κοιλιά μέσα στο δάσος, δημιουργώντας παφλασμούς που ηχούν μόνο για όσους πλησιάζουν. Οι γυαλιστεροί βράχοι οδηγούν στην άκρη του, ενώ το κρύο νερό του ποταμού εξισορροπεί τη θερμοκρασία και προσφέρει δροσιά και αναζωογόνηση.
Η διαδρομή συνεχίζεται μέσα από δεκάδες δασικούς δρόμους προς το χωριό Διπόταμα και τον οικισμό Τραχώνι, όπου η σιωπή και η μυρωδιά του πεύκου συνοδεύουν το περπάτημα. Το Δάσος Χαϊντούς, με τεράστιες οξιές, φιλοξενεί τον ορμητικό καταρράκτη, λευκό αφρό σε πτώση εξήντα μέτρων, που δονεί τον αέρα και προσφέρει δροσερό ψέκασμα. Στις μικρότερες βάθρες, το μπάνιο γίνεται ευχάριστη εμπειρία, συνοδευόμενο από φυσικό πέτρινο τραπεζάκι και πικρό καφέ.
Το τέλος της ημερήσιας υδροθεραπείας φέρνει στάση στην Πρασινάδα και φαγητό όπου οι αυθεντικές γεύσεις του χωριού συνδυάζονται με το ζύμωμα ψωμιού.
Η πορεία ολοκληρώνεται στα Θερμιά – τα ιαματικά λουτρά του Παρανέστι, όπου μικρές παράγκες φιλοξενούν ζεστά νερά, αγκαλιάζοντας το σώμα σαν παλιός φίλος και προσφέροντας ευφορία και ηρεμία. Η θέα του Νέστου πάνω από το φράγμα, με τα μπλε και πορτοκαλί χρώματα του φωτός, ολοκληρώνει την εμπειρία, πριν την έλευση της νύχτας.
Η διανυκτέρευση στο δασικό χωριό, κάτω από έναν ουρανό φορτωμένο αστέρια και σπειροειδή νεφελώματα, κλείνει κινηματογραφικά την αυλαία της ημέρας. Το Παρανέστι και οι τέσσερις υδάτινοι τόποι του δεν είναι μόνο προορισμός· είναι ένα ταξίδι αναζωογόνησης, φύσης και γαλήνης.
