Τα βουνά δεν είναι απλώς γεωγραφικοί σχηματισμοί που ορίζουν τον ορίζοντα.
Είναι ζωντανοί οργανισμοί, φορείς ιστορίας, μνήμης και πολιτισμού, που προσφέρουν στον άνθρωπο όσα συχνά λησμονεί μέσα στον θόρυβο της καθημερινότητας: γαλήνη, ισορροπία και δύναμη.
Η γαλήνη των βουνών εκφράζεται με τρόπους που λίγα μέρη μπορούν να προσφέρουν.
Η σιωπή ενός μονοπατιού στο δάσος, ο ήχος από το τρεχούμενο νερό, ο αέρας που καθαρίζει το μυαλό, δημιουργούν μια εσωτερική αρμονία. Είναι στιγμές που ο άνθρωπος αποσυνδέεται από τον ρυθμό των πόλεων και επανασυνδέεται με τον εαυτό του.
Παράλληλα, τα βουνά διδάσκουν δύναμη. Η ανάβαση σε μια κορυφή απαιτεί υπομονή, επιμονή και σεβασμό στη φύση. Δεν είναι μόνο μια δοκιμασία σωματικής αντοχής, αλλά και ψυχικής πειθαρχίας.
Κάθε βήμα προς τα πάνω γίνεται σύμβολο υπέρβασης των ορίων. Γι’ αυτό και όσοι επιστρέφουν από το βουνό νιώθουν πιο δυνατοί, πιο συνειδητοποιημένοι, πιο έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής.
Τα βουνά, όμως, προσφέρουν και κάτι ακόμη: κοινότητα. Στις πλαγιές και τις κορφές συναντώνται άνθρωποι με διαφορετικές ιστορίες, αλλά με κοινό πάθος.
Το μοίρασμα μιας ανάβασης, η αλληλεγγύη στις δύσκολες στιγμές, η χαρά της κορυφής, καλλιεργούν σχέσεις αυθεντικές και ανθεκτικές.
Σε μια εποχή όπου η αποξένωση και η πίεση κυριαρχούν, τα βουνά αποτελούν μια πρόσκληση επιστροφής στα ουσιώδη.
Να μάθουμε να ακούμε τον εαυτό μας, να σεβόμαστε τη φύση και να βρίσκουμε δύναμη μέσα από την απλότητα.
Η προστασία τους, λοιπόν, δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αναγκαιότητα.
Γιατί γνωρίζοντας τη γαλήνη και τη δύναμη που προσφέρουν τα βουνά, γνωρίζουμε τελικά και τη δική μας εσωτερική αλήθεια.
