Στην αναρρίχηση δεν είσαι ποτέ μόνος, καθώς είναι πάντα μαζί σου ο σχοινοσύντροφος σου ο οποίος εκτός από καλή παρέα, είναι και αυτός που θα σε σώσει σε περίπτωση λάθους.
Η αναρρίχηση είναι ένα άθλημα που γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια και όλο και περισσότεροι κατακλύζουν τα αναρριχητικά πεδία σε βράχια ανά την υφήλιο.
Το σωστό είναι ο κάθε φιλόδοξος αναρριχητής να παρακολουθήσει μια σχολή αναρρίχησης και να σεβαστεί όσα θα μάθει σε αυτή.
Βασικός παράγοντας για να διασκεδάσεις με ασφάλεια σε κάθε αναρριχητική σου εξόρμηση είναι ο σχοινοσύντοφος σου, δηλαδή αυτός που σε ασφαλίζει (και τον ασφαλίζεις) και πηγαίνετε για σκαρφάλωμα μαζί. Μάθε παρακάτω τους δέκα λόγους που κάνουν έναν σχοινοσύντροφο ιδανικό.
1. Υπευθυνότητα
Ο καλός σχοινοσύντροφος πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η ζωή κάποιου άλλου -και συγκεκριμένα του φίλου αναρριχητή- βρίσκεται στα χέρια του. Πρέπει λοιπόν να λειτουργεί πάντα με υπευθυνότητα και μεγάλη προσοχή. Δεν κάνουμε αστειάκια και χαβαλέ στα θέματα της ασφάλειας.
2. Σωστή χρήση μηχανισμού ασφάλισης
Πλέον υπάρχουν πολλοί μηχανισμοί ασφάλισης, οπότε καλό είναι να επιλέξουμε έναν που θεωρούμε ότι μας βολεύει και να μάθουμε να τον χειριζόμαστε σωστά (υπάρχουν οδηγίες και πολλές φορές video της κάθε εταιρίας που δείχνουν την ορθή χρήση του κάθε μηχανισμού). Από τους μηχανισμούς έχει επικρατήσει το Gri Gri της Petzl, το οποίο είναι εύχρηστο και πρακτικό. Για την ασφάλιση το σωστό είναι να κρατάμε το σχοινί με τα δύο χέρια και να δίνουμε-παίρνουμε σχοινί με τα χέρια και όχι πατώντας το κουμπί απελευθέρωσης. Επίσης, αν ο χώρος μας το επιτρέπει μπορεί ο ασφαλιστής να κάνει βήματα εμπρός πίσω προκειμένου να δώσει και να πάρει σχοινί.
3. Συγκέντρωση
Ο ασφαλιστής πρέπει να είναι πάντα συγκεντρωμένος στην διαδικασία της ασφάλισης. Δεν πρέπει ποτέ να κάνει παράλληλες ενέργειες -να μιλά στο κινητό, να τρώει ή να συζητά με άλλους- καθώς απαιτούνται και τα δύο χέρια του να είναι ελεύθερα, αλλά και το μυαλό του εστιασμένο στον αναρριχητή και την ασφάλιση. Ο πρώτος που θα νιώσει ότι το μυαλό του ασφάλιστη είναι αλλού είναι ο αναρριχητής ο οποίος θα χάσει και αυτός εν τέλη την συγκέντρωση του.
4. Βλέπει συνέχεια τον αναρριχητή
Κάτι που ακούγεται πολύ απλό, μπορεί όμως να γίνει επίπονο και κουραστικό. Ο ασφαλιστής οφείλει να κοιτάζει συνέχεια τον αναρριχητή που ασφαλίζει ώστε να γνωρίζει σε τι φάση είναι: έχει περάσει το σχοινί σε σετάκι? Τον περιμένει runout? Βρίσκεται σε δύσκολο σημείο της διαδρομής ή σε σημείο με σαθρά? Για πιο ξεκούραστη ασφάλιση και ειδικά σε βράχια με αρνητική κλίση ιδιαίτερα χρήσιμα μπορεί να είναι τα διεστιακά γυαλιά όπου επιτρέπουν σε αυτόν που ασφαλίζει να μην πάθει αυχενικό παρατηρώντας τον αναρριχητή, ωστόσο δεν εξασφαλίζουν συνολική όραση και σε αποκόβουν από το περιβάλλον. Επίσης σε βράχια με μεγάλη αρνητική κλίση είναι πιο ξεκούραστο (για τον αυχένα) να ασφαλίζουμε με την πλάτη στον βράχο.
5. Συντονισμένος με τον αναρριχητή
Πρώτα απ' όλα ο καλός σχοινοσύντροφος οφείλει να γνωρίζει κάποια στοιχεία γι' αυτόν που ασφαλίζει. Τι επίπεδο έχει, που υστερεί και ποια είναι τα πλεονεκτήματα του. Επίσης αν προτιμά να σκαρφαλώνει με ησυχία είτε έχει ανάγκη από συμπαράσταση και κάποιες οδηγίες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι σχοινοσύντροφοι συνήθως είναι καλοί φίλοι. Καλό είναι να υπάρχει σταθερός σχοινοσύντροφος και σίγουρα πρέπει να αποφεύγουμε να μας ασφαλίζουν άγνωστοι, δηλαδή κάποιος που συναντήσαμε τυχαία στα βράχια.
6. Έλεγχο στους κόμπους
Ο καλός σχοινοσύντροφος πρέπει να φροντίζει να υπάρχει πάντα κόμπος εκεί που τελειώνει η ελεύθερη άκρη του σχοινιού, έτσι ώστε αν κάποια φορά τελειώσει το σχοινί ενώ κατεβάζει τον αναρριχητή, αυτό να μπλοκάρει. Επίσης οφείλει να ελέγχει με προσοχή τον κόμπο (οχτάρι) με τον οποίο έχει δέσει ο αναρριχητής το σχοινί στο μπωτριέ του, αλλά και να ξαναελέγχει αν ο ίδιος έχει περάσει σωστά το σχοινί από το μηχανισμό ασφάλισης και είναι κλειστό και σωστά τοποθετημένο το καραμπίνερ ασφαλείας που συνδέει τον μηχανισμό με το μπωτριέ.
7. Σωστή ενημέρωση για το πεδίο
Ο καλός σχοινοσύντροφος πριν επισκεφθεί ένα νέο πεδίο καλό θα ήταν να έχει ενημερωθεί για την φύση του πεδίου, την ποιότητα και δυσκολία των διαδρομών και για τις ασφάλειες που υπάρχουν. Επίσης πριν ο αναρριχητής μπει σε μια διαδρομή μαζί με τον σχοινοσύντροφο του ελέγχουν οπτικά την διαδρομή ώστε να γνωρίζουν πως περίπου θα κινηθούν και αν υπάρχουν σαθρά τμήματα.
8. Σεβασμός στους άλλους αναρριχητές
Τις περισσότερες φορές σε ένα αναρριχητικό πεδίο δεν είμαστε μόνοι μας. Πρέπει λοιπόν να σεβαστούμε τους άλλους, αναρριχητές και μη. Αποφύγετε λοιπόν να ουρλιάζετε σε κάθε συνεννόηση με τον αναρριχητή και αποφύγετε την χρήση μουσικής αν αυτή ενοχλεί (απλά ρωτάμε τους άλλους). Επίσης φροντίζουμε να έχουμε σε πλήρη έλεγχο παιδιά ή ζώα που έχουμε μαζί μας. Φυσικά δεν αφήνουμε ποτέ πίσω μας σκουπίδια.
9. Προσοχή στο σχοινί και στα υλικά
Το σχοινί θέλει αγάπη και φροντίδα! Αυτό άλλωστε θα μας κρατήσει μακριά από το έδαφος σε περίπτωση πτώσης. Πρέπει λοιπόν να είναι σε καλή κατάσταση και ο καλός σχοινοσύντροφος θα πρέπει πριν ασφαλίσει τον αναρριχητή να ελέγξει ότι δεν έχει κόμπους, αλλά ούτε κάποια οφθαλμοφανή φθορά. Επίσης θα πρέπει να φροντίσει το σχοινί να είναι καθαρό (το ακουμπάμε σε τσάντα μεταφοράς και όχι χύμα στο έδαφος) και να μην υπάρχει περίπτωση να μπερδευτεί σε κάποιο κλαδί ή βράχο εκεί που ασφαλίζουμε. Δεν πατάμε, ούτε καθόμαστε πάνω στο σχοινί. Εξίσου επιμελείς πρέπει να είμαστε με όλα τα υλικά μας (σετάκια, μπωτριέ, καραμπίνερ) και να ελέγχουμε προσεκτικά την κατάσταση τους.
Τα υλικά της αναρρίχησης δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε για πάντα.
10. O σχοινοσύντροφος να είναι πιο έμπειρος
O τέλειος σχοινοσύντροφος είναι αυτός που είναι καλύτερος και πιο έμπειρος από εσένα. Θα νιώθεις απόλυτη ασφάλεια όταν σε ασφαλίζει και θα έχεις τις πολύτιμες οδηγίες του αν τις χρειαστείς.
Επίσης αν δεν βγάλεις μια διαδρομή, μπορεί να την βγάλει αυτός και βλέποντας τις κινήσεις του να μπορέσεις να τον αντιγράψεις και να σκαρφαλώσεις ακόμη πιο δύσκολες διαδρομές. Με λίγα λόγια, θα γίνεις καλύτερος.
