Ένα από τα καλά που σου προσφέρουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης όπως το Facebook ή το Twitter είναι ότι σε φέρνει σε επαφή με ανθρώπους που δεν έχεις την τύχη να γνωρίσεις από κοντά και που χωρίς την ύπαρξη τους ίσως και να μην τους γνώριζες ποτέ.
Είχα λοιπόν την τύχη και την χαρά να ανακαλύψω με αυτόν τον τρόπο την Λαρισαία Τσιονάρα Όλγα μια γυναίκα γεμάτη ζωντάνια που δείχνει να απολαμβάνει κάθε στιγμή της ζωής της.
Δημοσιογράφος μπορεί να μην είμαι αλλά γνωρίζω ότι μόνο με ερωτήσεις μπορείς να γνωρίσεις κάποιον καλύτερα.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν Ολγα
- Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την αναρρίχηση?
Ξεκίνησα την αναρρίχηση το 2001
Είχες ασχοληθεί με άλλα αθλήματα πιο μπροστά?
Ναι, είχα ασχοληθεί με το βόλεϊ, το μπάσκετ και το στίβο στα 400
μέτρα.
- Είχες ερεθίσματα από το οικογενειακό σου περιβάλλον ώστε να
αρχίσεις να περπατάς και να αγαπάς την Φύση?
Σαν παιδί κάναμε ελεύθερο κάμπινγκ με την οικογένεια κοντά στη
θάλασσα. Όσον αφορά την αναρρίχηση, βρέθηκα τυχαία σε μία παρέα που συζητούσαν για την επόμενη ημέρα που θα πήγαιναν για
αναρρίχηση στα Μετέωρα. Τους ρώτησα αν μπορούσα να πάω μαζί
τους να δοκιμάσω και έτσι ξεκίνησε η σχέση ζωής με την αναρρίχηση.
- Σκέφτηκες να συνδυάσεις ποτέ πεζοπορία στο βουνό και
αναρρίχηση?
Όταν κάνεις μεγάλες διαδρομές που βρίσκονται στο βουνό το
συνδυάζεις αναγκαστικά, έτσι ώστε να φτάσεις ως το σημείο που θα
ξεκινήσει η αναρρίχηση
- Έχεις πάρει ποτέ μέρος σε αγώνες ή την κάνεις την αναρρίχηση
καθαρά από χόμπι? Αν έχεις πάρει μέρος σε αγώνες «έλυνες
προβλήματα Boulder» ή συμμετείχες στην αγωνιστική αναρρίχηση?
Είχα πάρει μέρος σε αγώνες Boulder και στην Λάρισα στις 2 Νοε 2004 στο 6 Πανελλήνιο κύπελλο Bouldering αλλά δυστυχώς ήταν σύντομο το ταξίδι μου ως αθλήτρια λόγω ενός πολύ σοβαρού τραυματισμού που είχα στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Boulder που παραλίγο να μου στοιχίσει το αριστερό μου πόδι.
-Τι αισθήματα σου δημιουργούνται και τι δυνάμεις πρέπει να έχεις για να σκαρφαλώσεις?
Τα συναισθήματα που μου δημιουργούνται είναι ανάμικτα και
εξαρτάται από το πώς θα εξελιχθεί η μέρα της αναρρίχησης. Αυτά
μπορεί να είναι χαρά – ευτυχία, θυμός, λίπη, φόβος, ενδιαφέρον. Όσο αφορά τις δυνάμεις, έχω να πω ότι στην αναρρίχηση πρώτα κάνεις μια διαδρομή ή μια δύσκολη κίνηση με το μυαλό και μετά με το σώμα.
- Έχεις ανοίξει δικές σου διαδρομές?
Δεν έχω ανοίξει διαδρομές πιάνοντας τρυπάνι, αλλά συμμετείχα
ενεργά στο άνοιγμα πολλών διαδρομών. Όχι μόνο ως ασφαλιστής,
αλλά πολλές φορές και ως σύμβουλος σε πεδία και διαδρομές που
άνοιξε ο άντρας μου Γεώργιος Ρούσαλης.
- Εδώ στην Ελλάδα ποιά θεωρείς πιο δύσκολη διαδρομή?
Αυτό εξαρτάται από το επίπεδο που βρίσκεται ένας αναρριχητής και τι στυλ αναρρίχησης του αρέσει/ταιριάζει, π.χ. διαδρομές σε άρνηση ή σε κάθετες πλάκες.
- Έκανες ποτέ Bivouac (αναγκαστική διανυκτέρευση πάνω στην
διαδρομή λόγω μεγάλου αναπτύγματος) πάνω σε κάποια διαδρομή?
Μερικές φορές έχω κάνει αναρρίχηση με φακό κεφαλής το βράδυ για να ολοκληρώσω την διαδρομή, άλλα δε χρειάστηκε ποτέ
διανυκτέρευση.
- Στο εξωτερικό σε ποιες χώρες έχεις σκαρφαλώσει?
Στο εξωτερικό έχω σκαρφαλώσει στην Ιταλία, στην Αυστρία και στην Γερμανία.
- Θυμάσαι κάποια στιγμή που κινδύνεψες ενώ σκαρφάλωνες?
Ήταν πολλά χρόνια πριν, όταν τελείωσα την σχολή αναρρίχησης και
πήγαμε με έναν ακόμα αρχάριο να κάνουμε μια διαδρομή σε μία
ορθοπλαγιά. Μετά από αρκετά χρονιά, σκεπτόμενη τώρα τα λάθη που κάναμε τότε από άγνοια, θα μπορούσαμε να είχαμε σκοτωθεί.
- Πιστεύεις ότι κάποιος μπορεί να ξεκινήσει αναρρίχηση στα βράχια με επιτυχία αρκεί να το θέλει πραγματικά και να του αρέσει?
Πιστεύω ότι όλοι μπορούν να δοκιμάσουν να κάνουν αναρρίχηση αρκεί να τους αρέσει έστω σαν ιδέα ή και από περιέργεια, η επιτυχία όμως έρχεται με πολύ σκαρφάλωμα και πειθαρχία.
- Μπορεί να σου προσφέρει η αναρρίχηση ευχάριστες στιγμές?
Ναι, από προσωπική εμπειρία θεωρώ ότι μπορεί να σου προσφέρει
πολύ ευχάριστες στιγμές.
- Πως θα την χαρακτήριζες την αναρρίχηση και τι πιστεύεις ότι σου προσφέρει?
Η αναρρίχηση είναι ένα παιχνίδι μυαλού και σώματος, πως να
τοποθετήσω το σώμα μου στον βράχο έτσι ώστε να πάω πιο ψηλά
καταναλώνοντας την λιγότερη δυνατή ενέργεια. Η αναρρίχηση για
εμένα είναι η απόδραση από την καθημερινότητα, όταν κάνω
αναρρίχηση είμαστε μόνο εγώ και ο βράχος, δεν με απασχολεί τίποτα άλλο.
- Πιστεύεις ότι υπάρχει ανταπόκριση από νέους ανθρώπους στο
άθλημα της αναρρίχησης?
Ανταπόκριση υπάρχει, αλλά στο τέλος μένουν λίγοι. Απαιτεί αρκετό
κόπο και χρόνο από την ζωή κάποιου για φέρει αποτελέσματα σε
διαδρομές μεγάλης δυσκολίας.
- Ποια είναι η άποψή σου για τις solo διαδρομές. Έχεις κάνει ποτέ? Τις θεωρείς απαραίτητες στην προσπάθειά σου να βελτιωθείς ως αναρριχήτρια?
Θεωρώ ότι είναι η πιο επικίνδυνη αναρρίχηση που μπορεί να κάνει
κάποιος και δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητη για την αυτοβελτίωση.
Solo αναρρίχηση στο βουνό δεν έχω κάνει, μόνο πάνω από τη θάλασσα (Deep Water Solo).
Αυτή ήταν η μικρή συνέντευξη που μας παραχώρησε η Ολγα και την Ευχόμαστε ότι καλύτερο....
Καλή συνέχεια Ολγα.
