ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΞΟΡΜΗΣΗΣ
α. Τα Στουρναραίικα είναι το πρώτο χωριό του Δήμου Πινδέων που συναντά κανείς στο 37ο χλμ. της Εθνικής οδού Τρικάλων – Άρτας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 850 μ.. Η πρώτη αναφορά που έχουμε για το χωριό είναι στην Τουρκική απογραφή του 1454/55 με το όνομα «Κούτσαινα».
Ήταν η πατρίδα του Νικολού Στουρνάρη, οπλαρχηγού του αρματολικίου «πόρτα κολ» (πολιταρχία), που στις 5 Ιουλίου 1821 κήρυξε την επανάσταση στην περιοχή του Ασπροποτάμου μαζί με τον Χατζηπέτρο και το Λιακατά. Ο Νικολός Στουρνάρης έπεσε στην έξοδο του Μεσολογγίου στις 10 Απριλίου 1826. Στο χωριό δίδαξε το 1777 (κατ’ άλλους το 1779) ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Η παράδοση αναφέρει πως το χωριό επισκέφτηκε ο Ρήγας Βελεστινλής, μεταμφιεσμένος σε ζητιάνο καθώς και ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ. Ο L.Hezey το 1858 το χαρακτήρισε ως το σημαντικότερο χωριό της περιοχής.
Πριν φτάσουμε στο χωριό, σε ένα από τα πανέμορφα σημεία της διαδρομής, συναντούμε δύο γραφικές γέφυρες, την Πηγή των Θεών και το Εκκλησάκι του Αη-Νικόλα. Από εκείνο το σημείο είναι ορατός ο εντυπωσιακός καταρράκτης «κοριτσαμπήδημα». Σύμφωνα με το θρύλο, από εκείνο το σημείο έπεσαν τρία κορίτσια για να γλιτώσουν από τα χέρια Σαρακηνών ή Τούρκων που τα καταδίωκαν.
Στη θέση «Κουκουρέλος», κοντά στο χωριό, υπάρχουν ερείπια κάστρου Ελληνιστικών χρόνων. Στο κέντρο του χωριού η πλατεία και η πέτρινη βρύση της σκεπάζονται από τον τρισαιωνόβιο πλάτανο, ένα από τα ελάχιστα, τέτοιου είδους, μνημεία της φύσης. Λίγο έξω από το χωριό υπάρχει η θέση Ψάρρο ονομασία που οφείλεται στον αρματολό του 1821 καπετάν –Ψαρρό, που σκοτώθηκε σ’ εκείνο το σημείο.
Προχωρώντας και φτάνοντας στο βουνό Κυδωνιά, υπάρχει το ομώνυμο σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Στο χωριό υπάρχουν, ακόμη, δύο νερόμυλοι ενώ μπορούμε να συναντήσουμε και λιθοξόους. Τα γύρω βουνά (Αυγό, Κυδωνιά, Καρατζούνη ,Σφένδαμος, Πυργάκια, Λουπάτα, Μαυροπούλι, Μποζιάρης-Πικοράρος, Πετρόσκαλες, Φούρκα, κτλ.) με υψόμετρο που κυμαίνεται από 1.200 ως 2.000 περίπου μέτρα, προσφέρουν εκπληκτική θέα (μπορεί κανείς από το κατάλληλο σημείο να αντικρύσει τον Θεσσαλικό κάμπο, τη Λίμνη Πλαστήρα, τα Τζουμέρκα και τα Άγραφα).
Στο Διάσελο υπάρχει βιότοπος της καφετιάς αρκούδας και του λύκου.
Το χωριό πανηγυρίζει στις 20 Ιουλίου στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία(που είναι χτισμένο σε τοποθεσία με πανοραμική θέα), στις 26 Ιουλίου στην Εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στο κέντρο του χωριού, στις 15 Αυγούστου στην Εκκλησία της Παναγίας.
β. Το Μαυροπούλι αποτελεί τη νοτιότερη απόληξη του μεγάλου ορεινού συγκροτήματος της Πίνδου που ονομάζεται Αυγό. Το συγκρότημα ορθώνεται πάνω από τα νερά του Ασπροποτάμου με βορειότερη κορυφή του την Τσούκα (1.797 μ.) και με Ν – ΝΑ κατεύθυνση φτάνει στα 2.148 μ. της ψηλότερης των κορυφών του που έχει το όνομα Αυγό. Στη συνέχεια στρίβει ανατολικά σχηματίζοντας τις απόκρημνες κορυφές Μαρόσα (2.022 μ.) και Λουπάτα (2.016 μ.).
Μεσολαβεί ο αυχένας από όπου περνά ο χωματόδρομος που ενώνει τα Στουρναραίικα με το Νεραϊδοχώρι και στη συνέχεια με ΝΑ κατεύθυνση το συγκρότημα σταματά πάνω από τη ροή του Πορταϊκού με τον σχηματισμό Μαυροπούλι, με την ομώνυμη κορυφή (1.721 μ.) στο δυτικό άκρο.
Είναι μια κορυφή γνωστή για αναβάσεις, κυρίως τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Με αφετηρία είτε τον αυχένα της Λουπάτας (ο πιο σύντομος και εύκολος τρόπος) είτε τα Στουρναραίικα ή τους Καλογήρους (πιο μακρινές και απαιτητικές διαδρομές).
γ. Η πορεία της 1ης ορειβατικής ομάδας ξεκινήσε από το χωριό και με βόρεια γενική κατεύθυνση, ανέβηκε αρχικά πάνω από το χωριό και προς τον αυχένα για Λουπάτα. Στη συνέχεια με ανατολική κατεύθυνση ακολουθώντας το μονοπάτι και κάποια αραιά σημάδια ανέβηκαν προς την κορυφή Μαυροπούλι. Η επιστροφή έγινε με αντίθετη πορεία για τα Στρουρναραίικα. Προσοχή πρέπει να δοθεί στα βράχια της κορυφής, τα οποία λόγω του χιονιού θα γλιστρούν.
