Το Παγγαίο είναι βουνό της Ανατολικής Μακεδονίας με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και με τεράστια συνεισφορά στον ελληνικό πολιτισμό.
Στη μυθολογία αρχικά ονομαζόταν Καρμάνιον, για να ονομαστεί Παγγαίον από τον Παγγαίο, γιο του θεού Άρη και της Κριτοβούλης, ο οποίος αυτοκτόνησε πάνω στο όρος αυτό.Αργότερα ονομάσθηκε "Μακέτιον", στη συνέχεια Ματίκιον και Ματικία, Πρινάριον ή Πρινάρης και, τέλος, στην οθωμανική περίοδο Πουρνάρ ντάγ.
Από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδος το Παγγαίο, από όπου κι αν το δει κανείς, υψώνεται γεμάτο μεγαλείο προς τα ύψη, αιώνιο κι ακατάλυτο από τον χρόνο, με όγκoυς γεμάτους πλαστική έκφραση, με καμπύλες και τόνους που συνθέτουν αρμονία, με χρώματα όλο ευαισθησία και ποίηση..
Κι οι κορυφές του καθώς προβάλλονται στη γαλάζια απεραντοσύνη του ουρανού, άλλοτε μενεξεδένιες, ρόδινες ή γεμάτες χρυσάφι, άλλοτε χιονισμένες ολόλευκες κι άλλοτε πάλι σκεπασμένες από βαριά σύννεφα, είναι γεμάτες μυστήριο κι ασκούν μιαν υποβλητική επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Κι από τις κορυφές αυτές ξεχύνονται δάση από οξιές, έλατα, καστανιές, πλατάνια και δρυς, που σκεπάζουν πλαγιές και ρεματιές.
Δεν είναι τυχαίο πως εδώ ακριβώς στα πολύ παλιά χρόνια συγκροτήθηκαν οι πρώτοι Διονυσιακοί Θίασοι με τις έξαλλες μαινάδες και τους γεμάτους ζωώδη δύναμη σατύρους, που στο χορό και στην έκσταση ζήτησαν τη λύτρωση και την επικοινωνία με το Θεό. Κι ακόμη, ότι στο βουνό αυτό πλάστηκαν οι πιο παλιές δοξασίες για την αθανασία της ψυχής.
Το έτος 470 π.Χ. έρχονται στην περιοχή οι Αθηναίοι και εγκαθίστανται στην Ηιόνα (σημερινή Τούζλα) με σκοπό να καταλάβουν τις θρακικές πόλεις και τα μεταλλεία του Παγγαίου. Το 465 οι Αθηναίοι καταλαμβάνουν την πόλη των Εννέα Οδών αλλά στην μάχη που ακολουθεί στον Δραβίσκο σκοτώνονται όλοι, 10.000 τον αριθμό.
Το έτος 436 με στρατηγό τον Άγνωνα καταλαμβάνουν και πάλι την πόλη των Εννέα Οδών την οποία και ονομάζουν Αμφίπολη. Έτσι, εξασφαλίζουν τον έλεγχο της περιοχής και την εκμετάλλευση των μεταλλείων του Παγγαίου.
Τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού του Παγγαίου προσέλκυσαν και τους Μακεδόνες που αναζητούσαν πιο έφορα εδάφη. Έτσι το 399 π.Χ. έρχεται στην περιοχή ο μεγαλύτερος όγκος των Μακεδόνων επί Φιλίππου του Β, ο οποίος το 358 π.Χ. ιδρύει την πόλη των Φιλίππων.
Το 330 π.Χ. η επικράτεια της Μακεδονίας φτάνει μέχρι τον ποταμό Νέστο. Πολλές από τις Θρακικές φυλές συμμάχησαν με τον Φίλιππο ενώ οι υπόλοιπες, εκτός από τους ορεσίβιους Σάτρες, υποτάχθηκαν με την βία.
Η ακμή της Μακεδονικής Δυναστείας στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων του Παγγαίου. Το βασιλικό νομισματοκοπείο που ήταν εγκατεστημένο στους Φιλίππους έκοβε μέχρι και 1000 χρυσά και ασημένια νομίσματα ημερησίως, ενώ με την ξυλεία του Παγγαίου οι Μακεδόνες ναυπήγησαν τον πολεμικό τους στόλο.
Αγαπημένος προορισμός φυσιολατρών και ορειβατών, δεσπόζει ΒΔ του Νομού Καβάλας. Έχει μήκος 40 χλμ. και πλάτος 20 χλμ., με μια περιοχή κορυφών εκτεταμένη η οποία δεν έχει δημιουργήσει γεωλογικά φαινόμενα τέτοια ώστε να διακρίνουμε ορθοπλαγιές με μεγάλες υψομετρικές διαφορές.
Ωστόσο, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον η ύπαρξη στην βόρεια και βορειοανατολική πλευρά των κορυφών του Τρίκορφου, μιας σειράς από κάθετους βράχους, μυτίκια και πύργους, με υψομετρικές διαφορές 150-250 μέτρα που μπορούν να χαρακτηριστούν ως ένα αξιόλογο αναρριχητικό πεδίο. Στη βορεινή πλευρά του Τρίκορφου επικεντρώνεται το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των αναρριχητών το χειμώνα.
