Ο Γιώργος Δημητριάδης, από τον Βατόλακκο Γρεβενών, αποφάσισε να κάνει ένα ταξίδι που δεν μετριέται μόνο σε χιλιόμετρα, αλλά και σε εμπειρίες. Με ένα σακίδιο, λίγα ρούχα και πολλή αποφασιστικότητα, ξεκίνησε από τη Λισαβόνα με στόχο να φτάσει πεζή στον εμβληματικό καθεδρικό του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, διανύοντας τον περίφημο «Camino Portugués».
Στη διαδρομή, γνώρισε προσκυνητές και ταξιδιώτες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Μαζί τους μοιράστηκε ιστορίες, αστεία, αλλά και σιωπές που έλεγαν πολλά. Ο δρόμος του χάρισε ήλιους που ζέσταιναν την ψυχή, βροχές που δοκίμαζαν την υπομονή, σκόνη και λάσπη, αλλά και χαμόγελα και φιλίες που μένουν.
Η πρόκληση ήταν διπλή: σωματική και ψυχική. «Κάθε βήμα ήταν μάθημα αντοχής και καρδιάς. Ένας συνεχής πόλεμος με τον εαυτό μου», λέει ο ίδιος. «Οι δύσκολες μέρες έκαναν τις καλές ακόμη πιο φωτεινές».
Μετά από 18 ημέρες, 675 χιλιόμετρα και έναν μέσο ημερήσιο ρυθμό 37,5 χιλιομέτρων (με προσωπικό ρεκόρ 53,9 χλμ. σε μία μέρα), ο Γιώργος βρέθηκε στην πλατεία μπροστά στον καθεδρικό. Εκεί συνειδητοποίησε ότι το κέρδος δεν ήταν μόνο ο τερματισμός, αλλά η ανακάλυψη μιας νέας εκδοχής του εαυτού του.
«Αν έμαθα κάτι, είναι ότι τα μεγάλα όνειρα γίνονται πραγματικότητα με υπομονή και επιμονή. Θέλεις μόνο να πάρεις τον σάκο στον ώμο και να ξεκινήσεις», σημειώνει.
Ένα ταξίδι που ξεκίνησε ως αθλητική πρόκληση, μετατράπηκε σε εμπειρία ζωής – και σε ένα ακόμη κεφάλαιο στο προσωπικό του βιβλίο ταξιδιών.
Buen Camino!
