Νομίζεις ότι η ανάβαση στο Έβερεστ είναι απλώς μια όμορφη περιπέτεια με εντυπωσιακές φωτογραφίες στην κορυφή;
Κάνεις λάθος.
Εκεί πάνω, πάνω από τα 8.000 μέτρα, βρίσκεσαι σε… άλλο πλανήτη. Σε μια περιοχή που ονομάζεται η Ζώνη του Θανάτου. Και δεν είναι απλώς ένα παρατσούκλι. Είναι αληθινό. Τρομακτικό.
Πάνω από 200 σώματα έχουν παραμείνει εκεί… και πλέον χρησιμοποιούνται ως σημεία αναφοράς!
Σκαρφαλώνεις, παλεύεις με το κρύο, τον άνεμο, την εξάντληση…
Και ξαφνικά, πέφτεις.
Δεν κινείσαι πια.
Γίνεσαι ένα “σημείο αναφοράς” για τους άλλους ορειβάτες.
Ναι, διάβασες καλά: μερικοί ορειβάτες που πέθαναν στο μονοπάτι έχουν παραμείνει εκεί, παγωμένοι, ορατοί για χρόνια. Τόσο ορατοί που έχουν αποκτήσει και παρατσούκλια:
Green Boots: Το διάσημο σώμα ενός ορειβάτη με πράσινα μποτάκια που έγινε σημείο αναφοράς για όσους ανεβαίνουν.
Sleeping Beauty: Μια νεαρή Αμερικανίδα ορειβάτισσα, καθιστή με το πρόσωπο ανέπαφο, σαν να κοιμάται…
Μακάβριο, έτσι; Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα του Έβερεστ.
Γιατί δεν κατεβάζουν τους νεκρούς;
Σίγουρα αναρωτιέσαι:
Η απάντηση: σχεδόν αδύνατο. Στα 8.000 μέτρα, ο αέρας είναι πολύ αραιός. Τα ελικόπτερα σχεδόν δεν μπορούν να πετάξουν εκεί πάνω. Το ανθρώπινο σώμα γίνεται πολύ βαρύ λόγω των στρωμάτων πάγου. Φαντάσου να πρέπει να το τραβήξεις για ώρες, ενώ εσύ ο ίδιος παλεύεις να αναπνεύσεις.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και πολύ ακριβό. Μιλάμε για 40.000 έως 70.000 δολάρια για να κατέβει ένα σώμα. Έτσι, πολλές οικογένειες προτιμούν να αφήσουν τον αγαπημένο τους εκεί ψηλά, ως φόρο τιμής στο πάθος, στον αγώνα… στο υπέρτατο όνειρο του ορειβάτη.
Δεν είναι απλή πεζοπορία. Είναι μάχη με τον θάνατο
Νομίζεις ότι είσαι σε φόρμα; Θέλεις να ανέβεις στο Έβερεστ; Εντάξει. Αλλά να ξέρεις ότι ακόμα και με τους καλύτερους οδηγούς, ακόμα και με τις ιδανικές συνθήκες… δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα επιστρέψεις ζωντανός.
Η έλλειψη οξυγόνου σε κάνει να χάνεις τον έλεγχο, να μπερδεύεσαι, να αποπροσανατολίζεσαι. Μπορεί να εμφανίσεις πνευμονικό ή εγκεφαλικό οίδημα μέσα σε λίγες ώρες. Μπορεί να αποκοιμηθείς… και να μην ξυπνήσεις ποτέ.
Δεν είναι απλώς ένα βουνό. Είναι ένα παγωμένο νεκροταφείο. Και παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να ανεβαίνουν…
Γιατί;
Γιατί η κορυφή τραβάει. Για κάποιους, το να πεθάνουν εκεί ψηλά σημαίνει να πεθάνουν ως ήρωες. Για άλλους, είναι μια προσωπική πρόκληση, μια εσωτερική αναζήτηση. Αλλά βαθιά μέσα τους, όλοι γνωρίζουν ότι κάθε βήμα εκεί πάνω μπορεί να είναι το τελευταίο.
Μια τελευταία σκέψη; Όταν δεις μια φωτογραφία ενός ορειβάτη στην κορυφή του Έβερεστ… μην σκέφτεσαι μόνο την ομορφιά του τοπίου. Σκέψου τα παγωμένα σώματα που συνάντησε για να φτάσει εκεί. Σκέψου το τίμημα για να φτάσεις στα σύννεφα.
