Το Όρος Έβερεστ, με ύψος 8.849 μ., δεσπόζει ως η υψηλότερη κορυφή του πλανήτη. Η κατάκτησή του είναι όνειρο ζωής για χιλιάδες ορειβάτες, αλλά πίσω από την αίγλη και την ηρωική αφήγηση, κρύβεται μια σκοτεινή, αδυσώπητη αλήθεια: πάνω από 200 πτώματα βρίσκονται ακόμη εκεί, παγωμένα στο ίδιο σημείο που άφησαν την τελευταία τους πνοή.
Η Ζώνη Θανάτου
Η «Death Zone» ξεκινά στα 8.000 μέτρα. Εκεί:
Η ατμόσφαιρα περιέχει μόλις το 33% του οξυγόνου σε σχέση με το επίπεδο της θάλασσας.
Το σώμα αρχίζει να αποσυντίθεται εσωτερικά λόγω έλλειψης οξυγόνου, ακόμα κι αν ορειβάτης στέκεται ακίνητος.
Οι θερμοκρασίες φτάνουν στους -40°C, ενώ άνεμοι 150–160 χλμ/ώρα μπορούν να ρίξουν άνθρωπο στο κενό.
Η μεταφορά ενός πτώματος από αυτά τα υψόμετρα είναι σχεδόν αδύνατη.
Ένας παγωμένος ορειβάτης μπορεί να ζυγίζει πάνω από 150–200 κιλά και η διάσωση απαιτεί 6–10 άτομα, που διακινδυνεύουν την ίδια τους τη ζωή.
Στατιστικά και Σκληρή Αλήθεια
Από το 1922 έως σήμερα, πάνω από 320 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Έβερεστ.
Περίπου το 2–3% των αναβάσεων καταλήγει σε θάνατο.
Το 1996 ήταν η πιο θανατηφόρα χρονιά, με 15 θύματα σε μία σεζόν.
Το 2014 και το 2015 καταγράφηκαν τραγωδίες με μαζικές απώλειες λόγω χιονοστιβάδων και σεισμών.
Οι «Φρουροί» του Βουνού – Διάσημα Πτώματα
Green Boots – Πιθανόν ο Tsewang Paljor, Ινδός ορειβάτης που πέθανε το 1996. Βρίσκεται σε μικρή σπηλιά στο μονοπάτι βορρά, και οι αναβάτες περνούν κυριολεκτικά δίπλα του.
Sleeping Beauty – Η Francys Arsentiev, που πέθανε το 1998, έμεινε γνωστή για το ήρεμο, σχεδόν γαλήνιο πρόσωπό της. Το σώμα της απομακρύνθηκε το 2007.
Hannelore Schmatz – Γερμανίδα ορειβάτισσα, πέθανε το 1979. Για χρόνια το σώμα της καθόταν όρθιο, με τα μάτια ανοιχτά, πριν εξαφανιστεί από τον άνεμο και τον πάγο.
Μαρτυρίες που Παγώνουν το Αίμα
Το 2006, ο David Sharp βρέθηκε ημιζωντανός κοντά στον Green Boots.
Περισσότεροι από 40 ορειβάτες τον προσπέρασαν. Ορισμένοι προσπάθησαν να βοηθήσουν, αλλά η διάσωση ήταν αδύνατη λόγω συνθηκών.
Ο Jon Krakauer, συγγραφέας του Into Thin Air, περιγράφει πώς «το Έβερεστ δεν σκοτώνει μόνο τα σώματα, αλλά και την αίσθηση του ηθικού χρέους».
Ηθικό Δίλημμα και «Ανείπωτος Κανόνας»
Σε τέτοιες συνθήκες, η ανθρώπινη αλληλεγγύη συγκρούεται με την επιβίωση. Οι ορειβάτες γνωρίζουν πως αν σταματήσουν πολύ ώρα για διάσωση, η πιθανότητα να πεθάνουν και οι ίδιοι αυξάνεται δραματικά.
Έτσι, έχει καθιερωθεί σιωπηρά ένας κανόνας: αν δεν μπορείς να σώσεις κάποιον με ασφάλεια σε λίγα λεπτά, προχωράς.
Το Μέλλον του Έβερεστ
Η αυξανόμενη δημοφιλία και ο τουρισμός βουνού δημιουργούν «μποτιλιάρισμα» στην κορυφή, αυξάνοντας τον κίνδυνο.
Ορισμένες χώρες και οργανώσεις ζητούν:
Περιορισμό αδειών
Υποχρεωτική εμπειρία σε βουνά άνω των 7.000 μ.
Ειδικές ομάδες ανάσυρσης σωμάτων
Όμως, η φύση του Έβερεστ είναι τέτοια που πιθανότατα πολλά από αυτά τα σώματα θα παραμείνουν εκεί για πάντα, ως αιώνιοι μάρτυρες της ανθρώπινης φιλοδοξίας.
