Όπως πολλές φορές συμβαίνει με τα ΜΜΕ κάποια προσπάθεια για ανάδειξη διεκδικήσεων δεν πετυχαίνει τον στόχο της και το χειρότερο μπορεί να γίνει επικοινωνιακό εργαλείο με αντίστροφα αποτελέσματα.
Βέβαια το ποια ερμηνεία δίνει το «κίνημα» εξαρτάται και από το πόσο συμπαγές και οργανωμένο είναι και δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αστοχίες – όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται.
Αυτή τη φορά με αφορμή την ζωντανή εκπομπή με παρουσία του πρωθυπουργού και θέμα που αφορούσε την ερήμωση της υπαίθρου μας γεννήθηκε η σκέψη να αναδειχθεί το ζήτημα της καταστροφής των βουνών με τις δήθεν ΑΠΕ.
Δυστυχώς από την όλη διαδικασία με την επίδοση της επίμαχης μπλούζας δίκην πρόκλησης-πρόσκλησης σε διάλογο, στο κοινό προβλήθηκε μόνο η εικόνα ενός πολιτικού να αναφέρεται σε όσα (δεν) έχει κάνει, όπως η ασήμαντη ανακήρυξη των «απάτητων βουνών και να ανταμείβεται γι αυτό…
Μετά το ατυχές αυτό περιστατικό – όπως βγήκε στις οθόνες της τηλεόρασης- αναδεικνύεται η ανάγκη της στενότερης συνεργασίας και οργάνωσης όσων παλεύουμε για τον ίδιο σκοπό. Αυτό αφορά και τον γράφοντα ως συν-εμπνευστή της κίνησης και της Β.Κ πού δέχτηκε μόνη τα επικριτικά σχόλια -πολλά εκ των οποίων υπερβολικά- μιας και μόνο εκείνη εκτέθηκε στον τηλεοπτικό φακό.
Ας κρατήσουμε το περιστατικό ως μια ένδειξη ότι το κίνημα για την προστασία των βουνών και της φύσης είναι παντού, και με τις αδυναμίες και τα προτερήματά του έχει καλές και κακές στιγμές.
Σε όσες και όσους έδειξαν-δίκαια-την αγανάκτησή τους οφείλουμε την παραπάνω εξήγηση και πιο πολλά ακόμη όταν μας φέρει η κατάλληλη στιγμή.
