Καθώς η άνοιξη απλώνεται πάνω από την ελληνική γη, το Παγγαίο όρος ανασαίνει ξανά, λουσμένο στο φως και τα χρώματα. Η άνοιξη στο Παγγαίο είναι μια εμπειρία, ένας ύμνος στη φύση και την αναγέννηση.
Καθώς οι πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου αγκαλιάζουν τις πλαγιές του βουνού, το τοπίο μεταμορφώνεται σε έναν πολύχρωμο καμβά γεμάτο ζωή και αρμονία που προσκαλεί μικρούς και μεγάλους να το επισκεφτούν.
Ζώντας κάποιος στην ανατολική Μακεδονία νιώθει μάλλον προνομιούχος έχοντας πολλές και διαφορετικές επιλογές για να βρεθεί κοντά στη φύση, ιδιαίτερα μετά από έναν δύσκολο χειμώνα.
Το Παγγαίο, αποτελεί έναν τέτοιο προορισμό, προκλητικά πανέμορφο κι εξίσου προκλητικά προσβάσιμο μέχρι τις κορυφές του, κάνοντας τον επισκέπτη να αναρωτηθεί πως μπορεί η φύση να είναι τόσο κοντά στον άνθρωπο.
Άνοιξη στο Παγγαίο είναι οι πανύψηλες οξιές που με τις πυκνές φυλλωσιές τους δημιουργούν εντυπωσιακά δάση που δύσκολα διαπερνούν οι αχτίνες του ηλίου. Είναι τα αγέρωχα πλατάνια στις άκρες του δρόμου και στις πλαγιές του βουνού. Είναι αυτό το βαθύ γυαλιστερό πράσινο χρώμα που φανερώνει τη ζωή της φύσης που όμως εναλλάσσεται με το κόκκινο χρώμα των πεσμένων φύλλων του χειμώνα σε όλο το μήκος του δρόμου και μέσα στα δάση, δημιουργώντας εκπληκτικές χρωματικές αντιθέσεις.
Η άνοιξη στο Παγγαίο αποκαλύπτει ένα βουνό όντως μυθικό, ακόμα πιο μεγάλο και εντυπωσιακό απ' ότι δείχνει το Χειμώνα, σχεδόν μυστηριακό, όπως θα φάνταζε στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Με υψόμετρο 1.956 μέτρων προσφέρει πολλές επιλογές για δράσεις μέσα στη φύση και είναι ιδανικός τόπος για όσους αγαπούν την πεζοπορία στο δάσος.
Με αυτά τα εφόδια ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει σχετικά εύκολα σε μια τις κορυφές του, το περίφημο «Πιλάφ Τεπέ», τουρκική λέξη που σημαίνει η κορυφή του ρυζιού. Και μπορεί στο άκουσμα αυτής της λέξης να ξεσπάσει κάποιος στα γέλια, για τους ντόπιους όμως η κορυφή αυτή από μακριά μοιάζει πάντα με ένα αναποδογυρισμένο μπολ ρυζιού. Ωστόσο, η σύγχρονη ελληνική ονομασία της κορυφής είναι «Αυγό».
Οι άλλες δυο κορυφές του Παγγαίου είναι το «Μάτι» και το «Τρίκορφο». Το «Πιλάφ Τεπε», αποκαλύπτεται στο επισκέπτη περήφανο και αυστηρό συνάμα, χωρίς ιδιαίτερη βλάστηση. Στις τελευταίες στροφές του κεντρικού δρόμου οι συστοιχίες από έλατα φαντάζουν μεγαλόπρεπα και με έκπληξη κάποιες φορές διαπιστώνει ο επισκέπτης ότι τα χιόνια εδώ επάνω ακόμα αργούν να λιώσουν.
Φτάνοντας στην έδρα του ομώνυμου δήμου, την Ελευθερούπολη, 17 χλμ. δυτικά της Καβάλας το αυτοκίνητο θα ακολουθήσει την παλιά εθνική που διέρχεται μέσα από τα ορεινά χωριά του Παγγαίου. Λίγο μετά το Ακροβούνι θα ακολουθήσει το δρόμο για το Δασικό Χωριό (τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες επαναλειτουργίας του). Από εκεί με αυτοκίνητο θα ξεκινήσει τη διαδρομή μέχρι να φτάσει στην περίφημη κοιλάδα του Ορφέα.
Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει, όσο πιο βαθιά μπαίνει στο βουνό, τόσο οι εικόνες που εναλλάσσονται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη προκαλούν δέος. Η φύση σε όλο το μεγαλείο της. Ο κάμπος των Φιλίππων απλώνεται κάτω από το βουνό.
Η ηλιοφάνεια και η καθαρή ατμόσφαιρα, προσφέρουν μοναδικής ομορφιάς εικόνες στην απεραντοσύνη του ορίζοντα.
