Η Οίτη δεν είναι απλώς ένας ακόμη από τους Εθνικούς Δρυμούς της Ελλάδας· είναι ένα βουνό βαθιά ριζωμένο στην ιστορία και στους μύθους του τόπου.
Εδώ λέγεται πως ολοκληρώθηκε ο κύκλος του Ηρακλή, κι εδώ, κάθε μονοπάτι αφηγείται μια ιστορία.
Τοπίο που μοιάζει περισσότερο με την άγρια γοητεία της Πίνδου παρά με τη γνώριμη Νότια Ελλάδα.
Αυτή την εποχή, η φύση εκρήγνυται σε χρώματα και αρώματα: ανθισμένα λιβάδια, ρυάκια που μουρμουρίζουν ανάμεσα σε πλατάνια, κρυφοί καταρράκτες και μικρές λίμνες που καθρεφτίζουν τον ουρανό.
Στα γραφικά χωριά της Οίτης, οι πλατείες τα Σαββατοκύριακα είναι γεμάτες ζωή και φιλόξενες στάσεις για καφέ ή φαγητό.
Η πρόσβαση είναι πια εύκολη. Η Εθνική Οδός Αθηνών–Λαμίας, αλλά και ο σύγχρονος οδικός άξονας Ε65, φέρνουν την Οίτη και τα χωριά της πιο κοντά τόσο στην πρωτεύουσα όσο και στις πόλεις της Θεσσαλίας.
Ακόμα και μια μονοήμερη εκδρομή είναι αρκετή για να αλλάξει τις εικόνες και τις παραστάσεις μας.
Ένα βουνό αυθεντικό, αλλά ταυτόχρονα ευάλωτο, καθώς απειλείται από την αλόγιστη επέκταση ενεργειακών έργων που, ειρωνικά, βαφτίζονται "πράσινη ανάπτυξη".
Η πρόσβαση στο καταφύγιο γίνεται κυρίως με αυτοκίνητο μέσω του κεντρικού οδικού δικτύου .
Βγαίνοντας από την εθνική Αθηνών- Θεσσαλονίκης στην έξοδο Μπραλος ακολουθείτε τις πινακίδες προς το χωριό Παυλιανή μέσω του επαρχιακού οδικού δικτύου. Συνεχίζετε μετά την Παυλιανή για 5 χιλιόμετρα φτάνοντας στο οροπέδιο Βρύζες όπου και βρίσκεται το καταφύγιο.
