“Στην κορυφή μένουμε περίπου μισή ώρα, καθόμαστε, τρώμε, πίνουμε λίγο νερό, βγάζουμε φωτογραφίες από την ανάβασή μας και στη συνέχεια, επιστρέφουμε ξανά πίσω.
Στην ουσία βλέπεις τη μισή Ελλάδα κι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα και γι’ αυτό τον λόγο είναι ένα ξεχωριστό μέρος.
Στα πρόσωπα όσων ανεβαίνουν στην κορυφή βλέπω πολύ μεγάλη χαρά, βλέπουμε ενθουσιασμό, ότι γι’ αυτούς είναι ένα κυρίως εσωτερικό ταξίδι, όπου ολοκληρώθηκε με επιτυχία όταν φτάσουμε κάτω.
Γιατί η επιτυχία δεν είναι μόνο να ανέβουμε, αλλά και να φτάσουμε πίσω στα σπίτια μας με ασφάλεια.
Μερικές φορές βλέπουμε φόβο κι ότι ξεπερνούν αυτούς τους φόβους, επομένως νιώθουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
